ศาลเจ้าริมทาง : AMKG

นิยายสั้นสยองขวัญ (Horror/ Chiller)

“เดี๋ยวแม่กับยายจะพาพิมไปขอขมานะลูก ถ้าพิมไปพูดอะไรไม่ดีหนูก็ไปขอขมาท่านซะนะลูก” ยายพูด

และแม่ก็ยังคงขับรถไปจนถึงกลางซอยเพื่อหาต้นไม้ที่มีศาล ทั้งแม่และยายต่างก็พากันมองหาแต่ก็ไม่เจอ

เราขับรถวนอยู่ในซอยนั้นประมาณสามสี่รอบก็ยังไม่เห็นต้นไม้ที่มีศาล จะมีก็แต่ต้นไม้ทั่วๆไปที่ไม่มีศาลอะไรเลยสักที่

“หากหลานของข้าพเจ้าไปพูดอะไรไม่ดี ด้วยความตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ดี ก็ขอขมาด้วยนะคะ ช่วยเปิดทางให้ได้พาหลานไปขอขมาด้วยนะคะ” คุณยายพูดขึ้นมาพร้อมยกมือไหว้

ระหว่างที่แม่จอดรถอยู่เพื่อจะโทรถามติมให้แน่ว่าศาลอยู่ตรงไหนก็จะลุงคนนึงเดินมาใกล้ๆรถเรา

“หาอะไรกันอยู่ล่ะ เห็นขับรถวนไปมาหลายรอบ” ลุงคนนั้นถาม

“หาต้นไม้ที่มีศาลน่ะจ๊ะ ลุงพอรู้ไหมว่าอยู่ตรงไหนจ๊ะ” แม่ฉันถามกลับ

“ขับตรงไปข้างหน้านั่นแหละ อยู่ตรงซ้ายมือริมทางเดี๋ยวก็เห็น ต้นไม้ที่มีผ้าสีผูกอยู่นั่นแหละ” ลุงตอบเสร็จก็เดินจากไปทางด้านหลังรถ

“ขอบคุณนะคะ” แม่ตอบกลับพร้อมเตรียมจะออกรถ แต่ก็ชะงักเพราะคุณยายจะให้ถามข้อมูลกับลุงคนนั้นอีก แต่เมื่อหันกลับไปก็ไม่เจอคุณลุงคนนั้นแล้ว ทั้งๆที่ถนนก็เป็นสายยาว และไม่มีบ้านคนตรงแถวนั้นเลย คุณแม่และคุณยายต่างมองหน้ากัน และรีบพากันขับไปที่ต้นไม้ข้างหน้า

ไม่ไกลจากตรงนั้นเราก็เห็นต้นไม้ที่มีผ้าสีผูกอยู่ แม่กับยายเลยคิดว่าน่าจะเป็นต้นนี้แน่ๆ แต่ก็แอบลังเลเพราะไม่มีศาล

“ขอขมาที่นี่แหละ เพราะเราหาศาลกันไม่เจอ ยังไงหากท่านอยู่ในซอยนี้ก็คงจะพอรับรู้ได้” คุณยายพูด

เราทั้งสามคนจึงพากันเดินไปที่หน้าต้นไม้ และคุกเข่าลงนั่งพนมมือไหว้

ฉันนั่งอยู่ตรงกลาง มีแม่นั่งอยู่ด้านซ้ายและคุณยายนั่งอยู่ด้านขวา คุณยายได้บอกให้ฉันพูดกล่าวตาม

“หากพิมมาพูดอะไรที่ไม่ดีหรือผิดไป ด้วยความตั้งใจก็ดีไม่ตั้งใจก็ดี ขอขมาด้วยนะคะ”

คุณยายพูดโดยที่มีฉันพูดตาม เมื่อพูดขอขมาเสร็จก็พากันก้มลงกราบขอขมา แต่ในขณะที่ก้มลงกราบนั่นเอง ฉันกลับรู้สึกได้ถึงใครบางคนที่มายืนอยู่ด้านหลังของฉัน พอกราบเสร็จคุณยายกับแม่ก็เงยหัวขึ้นได้

มีเพียงแต่ฉันที่เงยหัวขึ้นไม่ได้ ฉันกลับรู้สึกถึงแรงของใครบางคนที่กดหัวของฉันไว้อย่างแรงจนฉันเงยไม่ได้

ฉันโดนกดหัวให้ก้มกราบอยู่แบบนั้น พร้อมกับเสียงแว่วๆดังเข้ามาในหูว่า “ขอขมากู”

ฉันตกใจและเจ็บอย่างมากจึงเริ่มร้องไห้ แล้วเริ่มร้องให้แม่กับคุณยายช่วย

“ช่วยหนูด้วย มีคนกด หนูลุกไม่ได้ “ ฉันร้องบอกด้วยเสียงสั่นเครือเพราะร้องไห้

คุณยายและคุณแม่พยายามที่จะดึงตัวฉันขึ้นแต่ก็ไม่ได้ผล ตัวของฉันยังคงก้มอยู่แบบนั้น