(ตึกตัก ตึกตัก)
“บัว….”
ร่างสูงโน้มตัวลงไปกระซิบกับกลุ่มผมนุ่มของอีกคน
“…..”
“ฝันดีนะ…”
พูดจบบอสก็เป่าเข้าเบาๆ ที่ขมับของเพื่อนสนิทตัวเล็ก
.
.
.
ร่างสูงก้าวเข้ามาในห้องของตัวเองตอนสี่ทุ่มกว่าๆ หลังจากที่อยู่เฝ้าคนป่วยได้สักพัก บอสอมยิ้มกับตัวเองขณะที่สองมือก็จับเสื้อยกขึ้นแล้วถอดเหวี่ยงไปที่ตะกร้า เขาจะไปอาบน้ำให้สบายตัวหลังจากที่ล้ามาทั้งวัน
‘พ.. พรุ่งนี้ตื่นมาทำอาหารให้ฉันกินด้วยล่ะ’
ขาเรียวชะงักกึกทันทีที่คำพูดสุดท้ายของเพื่อนสนิทตัวเล็กลอยเข้ามาในหัว
บัวชอบกินทุกอย่างยกเว้นแครอท…
ผลไม้ที่ชอบที่สุดคือองุ่น
อาหารจานโปรดคือแกงเขียนหวานกับหมูทอด
…หมูทอดฝีมือบอส…
มันเหมือนกับทุกครั้ง เวลาที่คิดเรื่องของเพื่อนสนิทตัวเล็กทีไร…
เขาจะรู้สึกเสียการควบคุมทุกที…
ความคิดที่จะไปอาบน้ำเป็นอันต้องหยุดชะงักลง บอสยกสองมือขึ้นนวดขมับก่อนที่จะเดินเอื่อยๆล้มหงายลงไปบนเตียงขนาดห้าฟุตกลางห้อง นวดพอให้ผ่อนคลายได้สักพักพลันสายตาก็หันไปเห็น สิ่งที่ตั้งอยู่ข้างเตียงเขามาหลายเดือน
ไวนิลบัวตอนไปค่ายอาสา…
เป็นค่ายอาสาพัฒนาโรงเรียนที่เพื่อนตัวเล็กของเขาดันเป็นรองประทานชมรม และด้วยความน่ารักของคนตัวเล็กทำให้ได้ขึ้นบอร์ดโปรโมทการไปค่ายอาสา
คนอื่นคงได้เห็นความน่ารักของบัวหมดแล้ว เห้อ ผมล่ะหวงจริงๆ
