// [ไชน์]
ณ บ้านของไชน์
“พ่อคะกลับมาแล้วค่ะ” ฉันตะโกนบอกคนเป็นพ่อที่ยืนรดน้ำต้นไม้อยู่หน้าบ้าน
“นี่ลูกสาวของพ่อไปทำอะไรมาเนี่ย เปิดเทอมวันแรกก็มีเรื่องเลยหรอ” ผู้เป็นพ่อทิ้งสายยาง ปิดน้ำ แล้วเดินตรงมาหาลูกสาวด้วยความเป็นห่วง
“อุบัติเหตุนิดหน่อยน่ะคะ แต่หนูมีอะไรจะเล่าให้พ่อฟังเยอะเลย” ฉันเปลี่ยนเรื่องแล้วเกาะแขนพ่อเข้าไป
“เล่าอะไรลูก?” พ่อถาม
“หนูไปเจอเพื่อนคนนึง เขาหน้าเหมือนหนูมากเลยค่ะพ่อ หนูคิดว่าเคยเจอเค้ามาก่อน แต่จริงๆคือเจอในกระจก 55555555555” ฉันเล่าขำๆ
“หรอ พ่ออยากเจอจริงๆ ใครจะมาน่ารักเท่านางฟ้าของพ่อน้า ผู้หญิงหรือผู้ชายล่ะลูก” คนเป็นพ่อถามอย่างสนใจเรื่องที่ลูกสาวเล่า
“ผู้ชายค่ะ ชื่อซัน เขาเป็นคนขับรถเฉี่ยวหนู” ฉันตอบยิ้มๆ พลางเอามือกำแผลแล้วเผลอนึกถึงเขา
“ไม่ได้!! หนูต้องห้ามยุ่งกับผู้ชายคนนี้เด็ดขาด นี่เป็นคำสั่งของพ่อ!!” พ่อแสดงท่าทีที่ต่างไปจากเดิม พร้อมกับเดินขึ้นห้องไป
.
.
.
หลังจากนั้นฉันไม่ได้สนใจคำสั่งของพ่อ ฉันยังคงคิดต่อกับซันอยู่เรื่อยๆ ยิ่งคุยกันฉันก็ยิ่งรู้สึกเหมือนรู้จักกับเขามานาน เราคุยกันถูกคอมากเขาเหมือนเพื่อนสนิทของฉันที่หล่นหายไปตอนเด็กๆ เขาเหมือนคนที่จะคอยอยู่ข้างๆไม่ว่าจะร้ายหรือดี ความผูกพันก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็วอย่างที่ไม่เคยเป็นกับใครมาก่อน นี่สินะที่เขาบอกว่าถ้าเราได้เจอส่วนที่ขาดหายไปมันจะเป็นอย่างนี้นี่เอง
.
.
.
// [ซัน]
“ไชน์ เป็นไรอะหนังไม่สนุกหรอ” ผมถามไชน์ที่เธอเอาแต่เหม่อตั้งแต่เมื่อกี้
“เปล่าหรอก ไชน์แค่กลัวพ่อรู้เรื่องของเราอะ” ไชน์ตอบ
“เดี๋ยวสักวันพ่อคงจะเข้าใจเราเองแหละนะ พ่อคงโกรธซันที่ไปทำให้นางฟ้าตัวน้อยของพ่อเจ็บตัวเข้าตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน” ผมปลอบในไชน์ พร้อมกับเอื้อมมือไปลูบหัวเธอเบาๆ ด้วยความเอ็นดู
“ก็ขอให้เป็นอย่างนั้น พ่อไม่เคยหวงขนาดนี้มาก่อน พ่อบอกว่าทั้งชีวิตนี้พ่อเหลือไชน์แค่คนเดียว พ่อไม่อยากเสียไชน์ไปอีกคน” ไชน์ตอบพร้อมกับส่งยิ้มแห้งๆมาให้ผม
“แม่ซันก็เหมือนกัน ชอบพูดอะไรเหมือนพ่อไชน์เลย 55555555555” ผมปลอบใจไชน์
“^__^” ไชน์ไม่ตอบ ได้แต่ส่งยิ้มมาให้ผม นี่ขนาดฝืนยิ้มนะเนี่ยยังน่ารักขนาดนี้เลย
“ไชน์วันนี้ไปเจอแม่ซันกันไหม?” ผมถามไชน์
“หื้ม? ทำไมอะ”
“ก็ซันอยากให้ไชน์เจอแม่ซันอะ เผื่อว่าไชน์จะรู้สึกดีขึ้นบ้างกับความสัมพันธ์ของเรา” ผมตอบ
.
.
.
ณ บ้านของซัน
“แม่ครับ วันนี้ผมพาคนคนหนึ่งมาให้แม่รู้จักด้วยแหละ” ซันวิ่งเข้าไปกอดแม่ที่กำลังยืนเช็ดจานอยู่
“แหนะ พาใครมาให้แม่รู้จักล่ะ?” แม่ซันพูดยิ้มๆ อย่างเอ็นดูลูกชาย
