Book Store #คุณรู้จักนักเขียนคนนี้ด้วยหรอครับ : โลมาตัวสีเขียวที่ว่ายอยู่ในทะเลสีชมพู

นิยายสั้นวาย ชาย-ชาย (YAOI)

โดย : โลมาตัวสีเขียวที่ว่ายอยู่ในทะเลสีชมพู
ลิขสิทธิ์ : Magic Time Media & เติมฝัน (termfun.com)

สวัสดีฉันคือลูกพีช เป็นหนังสือเล่มใหม่ของคุณ หมอกสีคราม นามปากกานักเขียนที่ผมชื่นชอบ มันพึ่งวางขายเมื่อสองวันก่อนแต่ก็ขายหมดเกลี้ยงแล้วใน BTS ทุกสาขาที่ผมไปดู ผมว่าผมคงต้องออกไปตามล่าหาหนังสือเล่มนี้ที่ร้านหนังสือเล็กๆแล้วล่ะ มันอาจจะยังพอมีหลงเหลืออยู่บ้าง สักเล่มสองเล่มก็ยังดี
.
.
.

ผมชื่อ เดือนหนาว เป็น Co – Producer ครับ ผมมีความชื่อชอบในการอ่านมาตั้งแต่เด็กแล้ว ด้วยความที่อ่านหนังสือมาหลายร้อยเล่มมันก็ทำให้ผมค้นพบอะไรบางอย่างที่อยู่ในตัวอักษรนั้น โดยเฉพาะหนังสือของคุณ หมอกสีคราม ผมรู้สึกว่ามันมีความรู้สึกที่ส่งผ่านออกมาถึงผู้อ่าน เหมือนเขาเขียนมันออกมาจากจิตวิญญาณของเขาจริงๆ และทุกครั้งที่ผมอ่านมันจะสร้างแรงบันดาลใจให้ผมได้แต่งเพลงใหม่ๆอยู่เสมอ แต่น่าเสียดายที่เขาไม่เคยมาเข้าร่วมงานเปิดตัวหนังสือเลยสักครั้ง

“ เดือนหนาวๆ พี่มีไรมาอวด นี่!!!” พี่ปลายฝน รุ่นพี่ Producer ที่อยู่ทีมผมเอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าตื่นเต้นและน้ำเสียงดีใจสุดขีด

“ โห้พี่ !!! ไปได้มาจากไหนเนี่ยผมหาตั้งนาน ไม่เห็นเจอเลย” ผมถามพี่ปลายฝนขึ้นอย่างตื่นเต้นไม่แพ้พี่เขาเลย ก็ดูนั่นสิครับ ในมือคนตรงหน้าถือหนังสือสวัสดีฉันคือลูกพีชที่ผมอยากได้นักอยากได้หนาอยู่ ไปได้มาจากไหนกันนะ

“ พี่ไปเจอที่ร้านขายหนังสือแถวชานเมืองอ่ะ พอดีแวะไปทำธุระแถวนั้น” พี่ร่วมทีมคนสวยเอ่ยขึ้นอธิบายกับผม

“ส่งโลมาให้ไว้เลยครับพี่ ผมอยากได้บ้าง” ผมพูดออกไปอย่างติดตลก แล้วยื่นมือถือให้กับคนตรงหน้าเพื่อที่จะให้เขาปักหมุด Location ร้านหนังสือนั่นไว้ให้ เอาล่ะ !!! ยังไงวันนี้ผมก็ต้องไปที่ร้านนั้นให้ได้
.
.
.

14:00

ซอยในย่านชานเมือง

“เดินตรงไป อีก 100 เมตรเลี้ยวซ้าย จุดหมายของคุณจะอยู่ทางขวามือ” เสียง google maps เอ่ยขึ้นบอกทางไป Hello ! You ร้านหนังสือที่ผมจะไปตามล่าเจ้าสวัสดีผมคือลูกพีช

“นี่ไง เจอแล้ว” ผมพูดขึ้นเมื่อสายตาเลื่อนขึ้นไปมองเห็นป้ายที่เขียนว่า Hello ! You และความตื่นเต้นในใจมันก็ทำให้ขาของผมก้าวเข้าไปในร้านอย่างไม่รีรอ

บรรยากาศภายในร้านมันดูอบอุ่นไปหมดทุกตารางนิ้ว อาจจะเป็นเพราะแสงไฟสีนวลจากหลอด warm white กับเพลงที่เปิดคลอเบาๆอยู่ตอนนี้มันเล้าโลมให้เกิดความรู้สึกขึ้นอยู่ในใจ ผมชักจะหลงรักร้านนี้แล้วล่ะ

“หาอะไรอยู่ไหมครับ” พี่พนักงานในร้านคนหนึ่งเอ่ยถามขึ้น เขาคงเห็นว่าผมยืนนิ่งอยู่นานหลังจากที่เดินเข้ามาล่ะมั้งครับ

“เอ่อ พอจะมีหนังสือเล่มที่ชื่อ สวัสดีผมคือลูกพีช เหลืออยู่ไหมครับ” ผมถามพนักงานตรงหน้าออกไปอย่างมีความหวัง หวังว่าที่ร้านนี้มันจะเหลืออยู่บ้างสักเล่มสองเล่ม

“มีครับ เหลืออยู่ 2 เล่มพอดี” เขาว่าพลางหยิบมันออกมาให้ผม ตอนนี้ผมยิ้มไม่หุบเลยครับ ตามหาแทบตายก็ได้มาครอบครองสักที  คงต้องกลับไปขอบคุณพี่ปลายฝนผู้มีพระคุณแล้วแหละ