และเมื่อรถไฟของเราเดินทางมาถึงที่หมาย ฉันและเอกก็ได้แยกย้ายกันไปแต่งตัวที่ห้องของตัวเองเมื่อเสร็จก็นัดกันลงมา เพื่อไปหาอะไรกินด้วยกัน
“อยากกินอะไรดีครับ” เอกถามฉัน
“อยากกินซูชิค่ะ ได้ยินมาว่าถ้ามาญี่ปุ่นต้องกินซูชิ” ฉันตอบด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
“ดีเลยครับ ผมรู้จักร้านซูชิร้านนึงที่อร่อยมากๆเราไปกินกันนะครับ” เอกพูดพร้อมนำทางฉันไป
เมื่อฉันและเอกเดินทางมาถึง ภาพที่ฉันเห็นคือร้านอาหารร้านใหญ่ที่มีคนรอคิวกันเป็นจำนวนมาก
“โอ้โห้ คนรอคิวเยอะเลย เราจะได้กินกันกี่โมงคะเนี่ย” ฉันถามเอกพร้อมหัวเราะ
“ของอร่อยก็ต้องอดทนรอหน่อยนะครับ” เอกพูดพร้อมหัวเราะตอบฉัน
หลังจากที่เรารอกันมาสักพัก เจ้าของร้านก็มาเรียก เพราะถึงคิวของเราแล้ว และเมื่อฉันเข้าไปในร้านอาหาร สิ่งแรกที่ฉันสังเกตเห็นได้คือ ลูกค้าทั่วไปที่มากินร้านนี้ล้วนแล้วแต่เป็นคู่รัก ฉันเลยรู้สึกแปลกๆที่ต้องมาร้านอาหารร้านนี้กับคนที่เพิ่งเจอได้ไม่นาน
“เป็นอะไรไปครับเจน ผมเห็นคุณเงียบไป” เอกถามฉันเพราะเห็นว่าฉันนิ่งมาสักพัก
“อ้อ ป่าวคะไม่ได้เป็นอะไรแค่คิดอะไรเพลินๆหนะค่ะ” ฉันตอบเขา
“เจนรู้สึกไม่สบายใจที่ต้องมากินร้านที่มีแต่คู่รักกับผมใช่ไหม นั้นเราลองมากินแบบคู่รักกันดีไหมครับเราจะได้ไม่รู้สึกแตกต่าง” พูดจบเอกก็ป้อนซูชิหน้าปลาแซลมอนให้ฉัน
