วันต่อมา…
หลังจากที่เราเลิกเรียนเสร็จ ตอนเย็นแบบนี้ให้ทายว่าผมต้องไปที่ไหนต่อ ไปเฝ้าไอ้เตนท์ซ้อมบอลยังไงล่ะ ชีวิตผมก็มีอยู่แค่นี้ แต่ครั้งนี้ผมต้องไปเฝ้ามันดีๆ เดี๋ยวผู้หญิงพวกนั้นคาบมันไปแดก
ผมนั่งรถไปสนามกีฬาพร้อมไอ้เตนท์ แล้วเราก็มาถึง ผมนั่งรอไอ้เตนท์ตรงม้านั่งที่เดิมอย่างเคย นึกไม่ถึงเลยเนอะ ว่าผมกับมันจะกลายมาเป็นแฟนกันได้
ผมนั่งดูมันไปเรื่อยๆ และสุดท้ายกรรมการก็เป่านกหวีดหมดเวลา
ปี๊ดๆๆ
“กรี๊ดๆ อร้ายๆ” เสียงผู้หญิงกลุ่มเดิมวันนั้น ที่กรี๊ดเชียร์แฟนผมอย่างบ้าคลั่ง คงหวังว่าจะได้เห็นไอ้เตนท์ถอดเสื้อล่ะสิ ฝันไปเถอะ เพราะผมกำชับมันก่อนลงสนามแล้วว่าห้ามถอด ถ้าถอดมันเจอดีแน่
“กรี๊ดๆ อร้ายๆ” แล้วนี่ทำไมผู้หญิงพวกนี้ถึงกรี๊ดไม่หยุดกันนะ ผมจึงหันไปที่กลางสนาม ก็เจอว่า ไอ้เตนท์ ไอ้ควาย ไอ้เตนท์ ไอ้เตนท์มันถอดเสื้อ นี่มันขัดคำสั่งผมหรอ งานนี้ผมเอามันตายแน่ ผมไม่รอช้า เดินเข้าไปหาไอ้เตนท์ทันที
“เฮ้ย มึงถอดเสื้อทำไมวะ ไหนมึงรับปากกับกูแล้ว ว่าจะไม่โชว์ให้สาวๆ พวกนั้นกรี๊ดอ่ะ”
“เฮ้ย กูไม่ได้ตั้งใจจะถอดเว้ย แต่ไอ้เปรม มันมาดึงเสื้อกูออกแกล้งสาวๆพวกนั้น กูไม่ได้ตั้งใจจะถอดสักหน่อย” ไอ้เตนท์ยังคงแก้ตัว
“กูไม่เชื่อมึงหรอก มึงแม่งผิดคำพูดว่ะ” แล้วผมก็เดินหนี
“เฮ้ยเดี๋ยวก่อนดิวะ กูไม่ได้จะถอดจริงๆ แต่ไอ้เปรมมันแกล้งกู อ่ะ ไหนมึงดูดิ เสื้อกูอยู่ไหน ถ้ากูถอดเองเสื้อบอลกูก็ต้องอยู่กับกูดิ” ไอ้เตนท์เดินตามผมมาและพยายามอธิบาย ผมมองดูมัน ก็พบว่าไม่มีเสื้ออยู่จริงๆ แล้วพอมองไปยังไอ้เปรม ก็พบว่า ไอ้เปรมเอาเสื้อของไอ้เตนท์ไปด้วย งานนี้สงสัยผมคิดไปเองจริงๆ
“เออ” ผมพูดแค่เออ
“เอออะไรวะ”
“เออ กูคิดมากไปเองแหละ”
“ฮ่าๆ” แล้วไอ้เตนท์ก็ขำขึ้น
“มึงขำไรของมึงวะ”
“ก็ขำคุณแฟนขี้หึงของกูไง” ไอ้เตนท์พูดกับผม พร้อมกับยิ้มดีใจ
“ไม่ต้องเลยมึง” //เขินแหละ
แล้วจู่ๆ ไอ้เตนท์ก็เดินจูงมือผมเดินเข้าไปหาสาวๆ ทั้งๆ ที่มันยังไม่ใส่เสื้อ นี่มันอยากตายรึไง ถึงได้โชว์หุ่นแซบๆ แล้วเดินเข้าไปหาสาวๆใกล้ๆ แบบนั้น แล้วพวกสาวๆ นี่ก็กรี๊ดกันจังเลย รำคาญโว้ย
“ขอโทษนะครับ นักบอลคนนี้อ่ะ แฟนผม” ผมรำคาญที่มีคนมาตามกรี๊ดแฟนของผม แล้วมีท่าทีอยากจะกลืนกินมันอย่างใดอย่างงั้น ผมจึงต้องแสดงความเป็นเจ้าของหน่อย แล้วไอ้เตนท์ก็หันมาพูดกับผม
“เฮ้ย ได้ไงวะ นี่กูอุตส่าห์จะเป็นคนพูด มึงแย่งพูดก่อนซะงั้น” นี่ไอ้เตนท์ลากผมมาเพื่อที่จะบอกกับสาวๆ หรอกหรอว่าผมเป็นแฟนมัน
“ใช่ครับ ทุกคนครับ นี่เฟรนด์ แฟนผมเอง” แล้วไอ้เตนท์ก็บอกกับสาวๆ พวกนั้นไป ก่อนจะหันมาพูดกับผม
“หายงอนกูได้แล้ว คืนนี้จะได้สนุกกัน” ไอ้บ้านี่ยังทะลึ่งตามเคย
“ไอ้สัส ทะลึ่งนะมึงอ่ะ”
แล้วเราสองคนก็พากันเดินทางกลับหอ คิดไม่ถึงเลยว่าผมที่มานั่งเฝ้ามันเตะบอลเพื่อจะได้มีเพื่อนไปกินข้าว แล้วจะได้กลายมาเป็นแฟนมัน รู้งี้ ไปนั่งเฝ้าคนอื่นด้วยดีกว่า จะได้มีแฟนหลายๆคน ฮ่าๆ ล้อเล่นครับ แค่ไอ้เตนท์คนเดียว ก็แซบพอแล้ว //หลบตีนแป๊บบบบบบบ
