Shipper’Love ผมจะชิปคู่นี้ พี่จะทำไม #อตินกินเจ : โลมาตัวสีเขียวที่ว่ายอยู่ในทะเลสีชมพู

นิยายสั้นวาย ชาย-ชาย (YAOI)

“ได้ มึงจะเอาอย่างนี้ใช่ไหม เดี๋ยวเจอกู” ผมพึมพำอยู่คนเดียว ด้วยอารมณ์โมโหจนเลือดขึ้นหน้าทำให้ไม่ทันได้สังเกตว่าคนตรงข้ามกำลังนั่งยิ้มตาเยิ้มให้กับหน้าจอโทรศัพท์อยู่

[Twitter ]

@MymindGN. @YourRSunsnack

นี่คุณ ทำไมถึงต้องมาตามชิปสวนโพกับผมทุกคู่ด้วย

ครับ ???

ถามว่าทำไมต้องมากวนประสาทผมด้วยการชิปสวนโพ

หรือต้องการให้ผมสนใจคุณ
 – Read. –

นี่คุณชอบผมใช่ไหม

ถึงได้ทำอะไรแบบนี้มาเป็นปีเนี่ย

ไหนจะยังฟอลแค่แอคผมแอคเดียวอีก

 – Read. –

[ @MymindGN ‘s Part ]

ผมงงกับแอค @YourRSunsnack นี่มากครับ จริงอยู่ที่เขาบอกว่าผมน่ะทำแบบนี้เป็นปี แล้วฟอลแค่แอคเขาเพียงแค่คนเดียว แต่นั่นเหตุผลไม่ได้มาจากผมชอบเขาสักหน่อย ที่ผมทำแบบนั้นก็เพราะว่าเรือชิป #จีนอธ มันแล่นแรงมากจนทำให้เรือ #นอธจี ของผมกำลังจะจมลงใต้ก้นทะเลเพราะกัปตันไม่ค่อยทำหน้าที่ ทั้งยังมีลูกเรืออยู่น้อยนิดอีก จะพายยังไงไหวล่ะ ด้วยเหตุผลนี้ ผมจึงเลือกฟอลแอคที่ชิปคู่ #จีนอธ ไว้เพื่อสังเกตการณ์ และตัดสินใจเลือกกดฟอลแอคเคาท์ในทวิตเตอร์ที่ใช้ชื่อ @YourRSunsnack ไป เพราะทวิตรูปและโมเม้นท์ของคู่ชิปไม่บ่อยมากนัก หัวใจน้อยๆของผมเลยยังพอรับได้
.
.
.

22:00

Moonlight café

ด้วยความหงุดหงิดที่แอคนั้นมันอ่านข้อความผมแต่ไม่ตอบทำให้ผมยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มอย่างไม่ยั้งมือ จนสกายที่กำลังคุยกับน้องๆอย่างเมามันจับสังเกตได้

“เบาได้เบาครับ กูไปส่งมึงไม่ได้นะวันนี้” สกายเอ่ยเตือนผม

“เออ กูรู้แล้วน่า” ผมตอบมันไปอย่างปัดๆ

“พี่สกายครับ เดี๋ยวผมไปเข้าห้องน้ำแป๊บนึงนะครับ” เจเจเอ่ยเชิงกึ่งบอกกึ่งขออนุญาต

“ไปไหวไหม”

“ไหวครับ”

“งั้นเดี๋ยวพี่พาไปแล้วกัน” ผมเมินคำตอบของน้องที่ตอบสกายแล้วจูงมือคนตรงข้ามลุกจากโต๊ะพาเดินไปห้องน้ำและคนเป็นน้องก็เดินตามมาอย่างว่าง่าย

“พี่รอผมตรงนี้ล่ะ ผมฝากกระเป๋าด้วย” พอเอ่ยจบคนตัวเล็กก็ยื่นกระเป๋าสะพายใบเล็กให้ผม

“โอเค งั้นเดี๋ยวพี่นั่งรอตรงนี้” ผมเอ่ยตอบน้อง ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบเอากระเป๋าสะพายของน้องอย่างเร่งรีบ

จนของในกระเป๋าหล่นออกมา

“ไปเถอะ เดี๋ยวพี่เก็บให้” พอผมเอ่ยขึ้นแบบนั้นเจเจถึงเดินเข้าห้องน้ำไป ผมค่อยๆเก็บของที่หล่นกระจายอยู่ตรงหน้าเข้ากระเป๋าของน้องจนเจอกับสิ่งที่ทำให้ผมต้องชะงัก

เพราะน้องไม่ได้ล็อกหน้าจอเอาไว้มันเลยขึ้นค้างแอพพลิเคชันทวิตเตอร์อยู่ ตอนแรกผมกะว่าจะเก็บเข้ากระเป๋าน้องแล้ว แต่บังเอิญไปเห็นชื่อแอคเคาท์ผ่านๆที่คุ้นตา ผมเลยเสียมารยาทอ่านมันต่ออีกเล็กน้อย

“นึกว่าใครที่ไหน ที่แท้ก็คนใกล้ตัวนี่เอง” ข้อความที่ค้างอยู่หน้าจอโทรศัพท์ของน้องในตอนนี้มันคือแชทของผมที่กำลังคุยกับแอคเวร @MymindGN. นี่คนที่ผมด่าปาวๆ คือน้องเจเจที่แอบเล็งไว้หรอวะเนี่ย แล้วที่ฟอลผมคนเดียวแบบนี้แสดงว่าน้องก็คงสนใจในตัวผมอยู่สินะ พอนึกได้อย่างนั้นผมก็อดไม่ได้ที่จะวางแผนมอมเหล้าเปิดปากอีกคน

“ไปกันพี่ ขอกระเป๋าให้ผมหน่อย” เจเจเอ่ยขึ้นก่อนจะยื่นมือมาดึงกระเป๋าไปสะพายไว้ตามเดิม ผมพยายามทำตัวปกติเพื่อปกปิดความดีใจและรอยยิ้มแล้วเดินตามหลังอีกคนกลับไปที่โต๊ะอย่างแนบเนียน