3 วันต่อมา
01:00
/// ไลน์ ไลน์///
“ใครมันทักมาตอนนี้วะ”
///ไลน์ ไลน์ ไลน์ ไลน์ ///
“แม่งเอ๊ยยยยยยยยย” ใครมันทักมาตอนนี้วะ คนจะหลับจะนอน
///ไลน์ ไลน์ ไลน์ ไลน์ ///
ผมหยิบโทรศัพท์มือถือที่อยู่ข้างเตียงออกมาดูด้วยความโมโห
[Line notification]
S⚡️
[น้องค้าบบบบบบ]
[นอนแล้วหรอ]
[ก็อกๆๆๆ]
[อาการน้องการ์โตดีขึ้นบางยังคร้าบบบบบ]
[คงจะดีขึ้นแล้วล่ะมั้ง]
[เข้ามาตอบพี่หน่อยสิค้าบ พี่เป็นห่วงนะ]
[หมายถึงห่วงน้องการ์โตน่ะ]
Line S⚡️นี่คงเป็นของสัตวแพทย์ที่ผมพาเจ้าตัวเล็กไปรักษาวันนี้สินะ ผมจำได้ว่าบอกมันไปแล้วนะว่าไม่ให้ทักมาหลังสี่ทุ่มน่ะ ไอ้นี่มันไม่เคยฟังอะไรผมเลยจริงๆ
[ LINE ]
S⚡️ ☁️SKY
——Read ——
ทักมาทำไมตอนนี้
ผมบอกไปแล้วใช่ไหมว่าอย่าทักมาหลังสี่ทุ่ม ผมจะนอน
มันรบกวนการนอนของผม
แต่ก็ยังไม่ได้นอนหนิเคิ้บ
นอนแล้ว แต่ผมตืนเพราะคุณหนิแหละ
อ้าว
หรอหยพบภฐดรภภรพบ_ช_ยำรไน/ยขไ
พิมพ์อะไรเนี่ย ผมอ่านไม่ออก
.
.
.
—— S⚡️ calling…… ——
“มึงจะโทรมาทำเชี่ย—”
[ฮัลโหลครับ] หื้ม ??? ไม่ใช่เสียงไอ้หมองูคนนั้นนี่หว่า
[คุณช่วยมารับสายฟ้ากลับไปได้ไหมครับ]
“ครับ !?”
[ที่ร้าน D-DO เดี๋ยวผมจะแชร์โลเคชั่นไปให้]
[รีบมานะครับ ตอนนี้แฟนคุณเมาจนขึ้นปีนต้นไม้ร้านพี่แล้ว]
.
.
.
หลังจากพูดจบเขาก็วางสายไป ทิ้งให้ผมนั่งงงอยู่คนเดียว ทำไมผมต้องไปรับหมอนั่นด้วย แล้วอีกอย่างผมใช่แฟนมันที่ไหนกันวะ พี่เขาเอาอะไรมาพูดเนี่ย แต่ยังไงผมก็ต้องไปรับเขาอยู่ดีแหละครับ นั่นมันผู้ช่วยชีวิตน้องแมวผมเลยนะ
