โดย : โลมาตัวสีเขียวที่ว่ายอยู่ในทะเลสีชมพู
ลิขสิทธิ์ : Magic Time Media & เติมฝัน (termfun.com)
ภายใต้ต้นใบไม้ใหญ่ที่มีใบไม้ปลิดปลิวจากลมเบาๆในยามบ่าย มีชายหนุ่มสหายสองคนกำลังคุยกันอย่างสนุกสนาน แสงแดดจากพระอาทิตย์ที่ส่งลงมาบนพื้นดินไม่ได้ทำให้แสงสว่างในความรักของพวกเขามันถูกบดบังไปแม้แต่น้อย
“วันพรุ่งมีงานลอยโคมที่วังหลวง เจ้าจะไปกับข้าหรือไม่ สหาย”
“ข้าก็ต้องไปกับเจ้าสิ ”
“งั้นเจ้ามาพบข้าที่หน้าหมู่บ้านในยามพระอาทิตย์ตกดิน ข้าจะไปคอยเจ้าอยู่ที่นั่น”
.
.
.
หนึ่งพันปี ผ่านไป
ชื่อของผมคือ หวงจื่อ ผมเป็นจิ้งจอกหางขาวที่เฝ้ารอคอยสหายรักกลับมา หลังจากคืนวันลอยโคมที่ข้าศึกบุกมาตีเมืองหลวง ผมก็ไม่ได้เจอกับ ฮุ่ยฟาง อีกเลย เขาหายไปตั้งแต่วันนั้น เราจากลากันโดยที่ไม่ได้บอกกล่าว จึงทำให้ความรักระหว่างเราสองคนมันเหลือเพียงแค่ความเจ็บปวดที่ฝังลึกอยู่ในใจของผม ทุกอย่างบนโลกมันล้วนเปลี่ยนแปลงไป ผมยังคงเฝ้ารออยู่ตรงที่เดิมที่เรานัดกันในคืนนั้น
แต่ทั้งหมดมันก็เป็นเพียงฝันลมๆ แล้งๆ เมื่อผมรอฮุ่ยฟางบนโลกมาแล้วเป็นพันปีแล้ว รอ…รอวันที่ฮุ่ยฟางจะกลับมาเกิดเป็นมนุษย์อีกครั้งหลังที่เขาได้จากไปแบบไม่มีวันหวนกลับ
“ข้าอยู่บนโลกมาแล้ว 1000 ปีไม่มีวันไหนเลยที่ไม่คิดถึงเจ้า”
“ขอให้เบื้องบนส่งเจ้าลงมาเถิด” ผมได้แต่ภาวนาให้เบื้องบนได้เห็นใจในความรักที่ผมมีต่อฮุ่ยฟาง
.
.
.
2020
China Town
“โอ๊ะ ขอโทษครับ ผมไม่ทันได้มอง”
“ไม่เป็นไร……ครับ” ดูเหมือนว่าสวรรค์จะฟังคำปรารถนาของผมแล้วล่ะครับ
“คุณไม่เป็นอะไรนะ” เขายังคงเป็นห่วงเป็นใยผู้อื่นไม่เคยเปลี่ยนแปลงไป
“เจ้าจำข้าได้หรือไม่ ฮุ่ยฟาง” ผมถามออกไปด้วยความรู้สึกที่ตื้นตันในใจ
“ครับ !?”
“ข้ารอเจ้ามาตลอด ไม่คิดว่าจะได้เจอเจ้าอีก”
“เอ่อคุณครับ เหมือนคุณจะจำคนผิดแล้วล่ะครับ ผมไม่ใช่ฮุ่ยฟางที่คุณตามหาหรอก” เขาเดินถอยออกไปหนึ่งก้าว ดูเหมือนว่าจะตกใจอยู่ไม่น้อย
“…” ไม่แปลกหรอกครับที่เขาจะจำผมไม่ได้ นี่ก็ผ่านมาเป็นพันปีแล้ว แถมเขายังเกิดใหม่อีก ยิ่งเป็นแบบนั้น มันกลับยิ่งทำให้ใจของผมมันเจ็บไปมากกว่าเดิมอีกที่รับรู้ว่าเขาอยู่ตรงนี้ ใกล้ๆ ผม แต่ผมทำอะไรไม่ได้เลย
“ไปก่อนนะครับ ขอโทษอีกครั้ง” เขาบอกลาผมแล้วเดินจากไป
[ฮุ่ยฟางพาร์ท]
หลังจากที่เจอชายประหลาดคนนั้นที่หน้าห้าง ผมก็ชอบฝันอะไรแปลกๆ เหมือนผมตกเข้าไปอยู่ในสมัยราชวงศ์ฮั่น มีโคมลอยมากมายอยู่ท่ามกลางเมืองหลวง แถมยังเห็นหน้าผู้ชายคนนั้นเป็นสหายที่รักในฝันอีก หรือผมจะคิดมากไปกันนะ
[จบฮุ่ยฟางพาร์ท]