สถานที่แรกที่ธีสิสมาสืบคือสถานที่เกิดเหตุ มันเป็นตึกร้างในซอยไม่ไกลจากถนนเลี่ยงเมืองมากนัก คนร้ายนี่ใจกล้าพอสมควรเลยนะ ไม่กลัวสักนิดว่าจะมีคนเห็น
เขาพยายามจะหาที่ที่คิดว่าจะมีกล้องวงจรปิดที่พอจะมองเห็นถนนเส้นนี้ได้ หรือถนนใหญ่ก็ยังดี ถึงแม้ว่ามันจะยากมากก็ตาม ถ้าหากเป็นเหมือนในซีรีย์เกาหลีที่มีกล้องวงจรปิดติดอยู่ทั่วเมือง ไม่เกินพรุ่งนี้เขาก็คงได้ตัวคนร้ายแล้ว แต่ที่นี่ไม่ใช่เกาหลี และเราก็ไม่ได้อยู่ในซีรีย์เรื่องไหนด้วย
ธีสิสพยายามมองไปรอบ ๆที่เกิดเหตุ มันเป็นแค่ตึกที่ยังสร้างไม่เสร็จ ถึงจะใกล้กับถนนใหญ่ แต่รอบ ๆนี้เขามองไปทางไหนก็ไม่เห็นร่องรอยของกล้องวงจรปิดอยู่เลย แม้แต่บ้านหลังใหญ่ที่อยู่ใกล้กัน ก็ไม่มีกล้องวงจรปิดที่หันออกมาทางถนนซักตัว
หรือคนร้ายจะรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว
ไม่มีทางเลือก เขาต้องไปขอดูกล้องจากถนนใหญ่ เขาต้องลองขอความช่วยเหลือจากสารวัตรเอกซะแล้ว
.
.
.
ไม่ลองก็ไม่รู้
ตอนนี้ธีสิสขับรถมาจนถึงสำนักงานตำรวจที่เขาทำงานอยู่ เขาลงจากรถกระบะคู่ใจแล้วก็รีบตรงดิ่งไปที่แผนกทางหลวงทันที แผนกนี้เป็นแผนกใหญ่ ใหญ่ถึงขนาดที่มีตึกเป็นของตัวเองเลยทีเดียว ผิดกับแผนกปราบปรามยาเสพติดของเขา นอกจากตำรวจที่อยู่โรงพักนี้มานานแทบไม่มีใครรู้จักตำรวจในแผนกนี้ด้วยซ้ำ เพราะเราไม่มีโต๊ะ ไม่มีห้องของแผนก และหลีกเลี่ยงการพบปะผู้คนในแวดวงตำรวจให้มากที่สุด หนอนมีอยู่ทุกที่ เกิดไปที่แกงค์ค้ายาแล้วมีคนรู้ว่าพวกเขาเป็นตำรวจ คงได้ตายก่อนที่จะมีโอกาสได้จับใครในนั้น
“สารวัตรเอก สวัสดีครับ”
“อ่าว ธีสิสไม่เห็นหน้าเห็นตาซะนาน ลมอะไรพัดมาถึงนี่หละ”
สารวัตรเอกรับคำทักทายอย่างคนที่คุ้นเคยกัน สารวัตรเอกอยู่ส.น.นี้มานานแล้ว หวังว่าสารวัตรคนนี้จะช่วยเขาได้นะ
“สารวัตรครับ ผมมาขอความช่วยเหลือ”
“หืม คนอย่างนายต้องการความช่วยเหลือด้วยรึไง สารวัตรคนเก่งแห่งหน่วยปราบปรามยาเสพติด”
สารวัตรเอกถามอย่างหยอกเย้า ก็เขาแปลกใจจริง ๆ ร้อยวันพันปี ธีสิสไม่เคยขอความช่วยเหลือจากใคร แล้ววันนี้มาขอให้เขาช่วยทั้งทีต้องหยอกหน่อย เดี๋ยวจะเอาไปอวดเมียที่บ้านด้วยว่าสารวัตรธีสิสที่เมียแอบปลื้มมาขอให้เขาช่วย
“ได้สิ อยากให้ช่วยอะไรหละ”
“ผมขอดูภาพของกล้องวงจรปิดเมื่อคืนของถนนเลี่ยงเมืองได้ไหมครับ”
“ทำไมถึงอยากดูหล่ะ เกิดอะไรขึ้นรึเปล่า”
น้ำเสียงของสารวัตรเอกฟังดูจริงจังขึ้นมาเล็กน้อย เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่จะขอแล้วให้เลยได้ เขาต้องทำบันทึกทุกครั้งที่เปิดกล้องดู
“ณดลลูกน้องผม ถูกแทงแถวถนนเลี่ยงเมือง แต่ดูเหมือนคนทำจะไม่ได้หวังให้ตายครับ คดีนี้ก็เลยกลายเป็นคดีทำร้ายร่างกายไปแล้ว”
“คดีทำร้ายร่างกายหรอ อืม พอเข้าใจแล้ว”
“ครับ ตอนนี้ผมกำลังหาตัวคนร้ายก่อนที่มันจะหนีไปได้ ผมต้องรีบหาด้วยครับ อีกสองสามวันผมก็ต้องลงพื้นที่อีกแล้ว”
ธีสิสพยายามอธิบายเรื่องราวต่าง ๆอย่างกระชับ เพื่อที่สารวัตรจะได้เห็นใจเขากับณดลบ้าง งานนี้คนที่เขาพอจะพึ่งได้ก็มีแค่สารวัตรเอกคนเดียวแล้ว เพราะด้วยนิสัยของเขา ไม่ได้สนิทกับใครมากพอที่จะขอความช่วยเหลือเรื่องพวกนี้ได้
“โอเค แต่เดี๋ยวจะให้จ่าหวังช่วยนายดู ขอโทษที่ฉันต้องทำแบบนี้นะธีสิส ฉันไม่ได้ไม่ไว้ใจอะไรหรอกนะ ไฟล์นี้เป็นไฟล์สำคัญ ยิ่งของเมื่อคืนนี้หน่วยฉันยังไม่ตรวจเลย ถ้าหายนี่ซวยกันทั้งหน่วยแน่”
“ครับ ขอบคุณครับสารวัตร”