เธอตัดสินใจคบหากับสิงหา ด้วยความที่เค้าเป็นคนดี ทั้งจากประวัติการทำงานและคำบอกเล่าจากเพื่อนระดับพนักงาน หัวหน้างาน โดยไม่ดูถูกฐานะ การศึกษา หรือพื้นฐานที่ยาดจนของครอบครัว ซึ่งจะว่าไปสิงหาก็ด้อยกว่าเธอในทุกๆด้านจริงๆ
ดวงฤทัยทำงานประจำอยู่ที่สำนักงานใหญ่ในกรุงเทพ ในขณะที่สิงหา เป็นนายช่างประจำอยู่ที่โรงงานทางภาคตะวันออก
แต่ด้วยหน้าที่การเป็นผู้จัดการฝ่ายบุคคลประจำสำนักงานใหญ่ ดวงฤทัย ต้องเดินทางมาประชุมกับฝ่ายบุคคลที่โรงงานทุกอาทิตย์ และยังต้องเป็นตัวแทนประธานบริษัท มามอบของเพื่อสร้างขวัญและกำลังใจให้กับพนักงานทุกคนในโรงงาน ดวงฤทัยเป็นคนสุภาพอ่อนน้อม ไม่วางตัวกร่าง พูดจาไพเราะกับพนักงานทุกระดับ เธอจึงเป็นบุคคลที่ผู้บริหารทุกระดับของโรงงานและพนักงานให้ความชื่นชมและนับถือ
และวันนี้ก็เช่นกัน ดวงฤทัยต้องเดินทางมาประชุมประจำสัปดาห์เธอจึงมีโอกาสได้มาพบ สิงหาชายหนุ่มคนรักของเธอพร้อมกับของฝากมากมายเช่นทุกครั้ง
“ สิงหาคะ ทานอะไรที่ฤทัยหิ้วมาฝากก่อนเถอะนะค่ะ”
“ ยังไม่ทานหรอกครับ ผมอยากทานฤทัยมากกว่า คิดถึงจะแย่อยู่แล้ว มีเวลาส่วนตัวอยู่กับฤทัยแค่ 20 นาทีเอง”
“ ฤทัยไม่ทันรู้ตัวว่าเข้าไปซบอก อยู่ในวงแขนที่แข็งแรงของสิหงหาตั้งแต่เมื่อไหร่ จมูกที่ซุกชนของสิงหาจูบหอมซูกไซ้ไปทั่วใบหน้า ตามซอกคอและเลยไปถึงร่องอกที่อวบอูม วันนี้ฤทัยไม่ได้สวมชุดเครื่องแบบโรงงานมา เพราะไม่ได้ตั้งใจเข้าไลน์การผลิตในโรงงาน เธอจึงแต่งกายด้วยเสื้อเชิ้ตแบบผู้หญิง และกางเกงผ้าสแลค รองเท้าส้นสูง สิงหาจึงซุกซนกับร่างกายเธอให้วุ่นวายไปหมด กลิ่นน้ำมันจากการซ่อมบำรุงผสมคลุกเคล้ากับกลิ่นเหงื่อของเพศชาย มันมีเสน่ห์ ปลุกเร้าอารมรณ์หญืงสาวอย่างเธอยิ่งนัก แต่ดวงฤทัยก็ยังคงครองสติให้มั่น เพราะรู้ในสิ่งอันควร เธอจึงต้องคอยปรามสิงหาคนรักทั้งๆ ที่เข้าใจและสงสารในความโหยหาเป็นที่สุด
“สิงหาคะใจเย็นๆ เดี้ยวเสื้อผ้าฤทัยก็ยับเยินหมด อายเจ้าเพทายมัน”
“ก็ถ้าไม่อยากให้เสื้อผ้ายับก็ถอดเสื้อออกให้สิงหาได้ชื่นใจสิครับ สิงหาจะได้หายคิดถึงฤทัยนะครับ ” พูดไม่พูดเปล่าเจ้าหนุ่มนิสัยดีก็ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของดวงฤทัย แถมยังปลดตะขอเสื้อชั้นในลูกไม้สีเนื้อออกจนหมดอย่างรวดเร็ว หน้าอกขาวอวบอิ่มของดวงฤทัยดันตัวขึ้นมาล่อสายตาของคนรักโดยอัตโนมัติ
แอร์ในตู้คอนเทนเนอร์ค่อนข้างเย็น ดวงฤทัยจึงกอดอกห่อตัวปิดหน้าอกด้วยความหนาว สิงหาจึงคว้าเธอเข้าไปกอดแน่นและก้มลงจูบปาก ก่อนจะไล้ลิ้นมาที่ลำคอและทรวงอกอันอวบอิ่มของ ดว.ฤทัย สิงหาเคล้าคลึงทรวงอกนั้นทั้งมือทั้งจมูก และขบกัดหยอกเย้าที่ยอดหน้าอกอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ
ด้านบนของร่างกายของสิงหาเปลือยเปล้า เผยให้เห็นกล้ามเนื้ออกและกล้ามเนื้อแขนเป็นมัดๆที่แสนจะแข็งแรง หน้าทิ้งที่แบนราบทีไรขนเส้นยาวเป็นแนวขึ้นมาจากบริเวณเป้ากางเกงด้านใน รูปรสกลิ่นเสียงที่ได้สัมผัสและถูกสัมผัส ทำเอาดวงฤทัยแทบจะทรงตัวยืนไม่อยู่เพราะความหวาบหวิวที่คนรักมอบให้ แต่เวลาแห่งความสุขก็ต้องจบลง เมื่อดวงฤทัยเหลือบดูนาฬิกาที่ผนังตู้คอนเทนเนอร์ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่เพทายพนักงงานขับรถกำลังจะมารับเธอกลับแล้ว เธอจึงรีบเตือนสิงหา ซึ่งตอนนี้อารมณ์กระเจิดกระเจิงไปถึงไหนถึงไหนแล้ว
“สิงหาจ๋า คนดีจ๋า ฤทัยต้องรีบแต่งตัวให้เร็วร้อยแล้วคนดี เดี้ยวเพทายจะมารับแล้วนะคะ” ดวงฤทัยค่อยๆ ใช้มือประคองผลักใบหน้าของสิงหาที่คลุกเคล้าอยู่กับทรวงอกของเธอออกอย่างเบาๆ และรีบติดตะขอเสื้อชั้นในให้เรียบร้อย
