เอื่อนรักแพบ แอบ… : Alistonut

นิยายสั้นวาย ชาย-ชาย (YAOI)

“มึงว่าเราเป็นเพื่อนกันมานานเท่าไหร่แล้ว” วีถามขึ้นหลังจากเงียบไปนาน

“2 ปีกว่าแล้ว” ผมไม่รู้ว่ามันคิดอะไรอยู่และกำลังจะทำอะไร

“นั้นสิ 2 ปีกว่าแล้ว เราผ่านอะไรมาด้วยกันก็เยอะ มึงเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดคนหนึ่งเท่าที่กูมีมาเลย” ความรู้สึกของผมบอกกว่ามันมาถึงแล้ว จุดจุดที่ผมจะไม่ได้แอบรักมาต่อไป มันอาจจะรู้และจะตัดขาดความเป็นเพื่อนกับผม

“กูมีอะไรจะสารภาพว่ะพาย มึงฟังกูดีๆนะกูชอบมึง และกูก็รู้ด้วยว่ามึงก็ชอบกู ที่ผ่านมากูกลัวมาตลอด กลัวว่าถ้าเราคบกันแล้วกูจะทำให้มึงเสียใจ พอเราเลิกกันแม้แต่ความเป็นเพื่อนคงยากที่จะเป็นต่อไป กูพยายามจะตัดใจจากมึงและทำให้มึงตัดใจจากกู โดยควงคนนั้นทีคนนี้ที กูรู้ว่ามึงเสียใจแต่กูกลัวพาย แต่หลายวันที่ผ่านมา มันทำให้กูได้รู้ตัวว่ากูต้องทำอะไรสักอย่าง เพื่อให้มึงไม่ไปไหน ให้มึงอยู่กับกู กูทำใจไม่ได้ถ้าเห็นมึงเป็นของคนอื่น กูไม่รู้ว่าต่อนี้เราจะเป็นยังไงต่อไป แต่กูจะพยามเพื่อความรักของเรา กูจะไม่ทำให้มึงเสียใจ เพราฉะนั้นพาย เป็นแฟนกับวีนะ….”

ผมอึ้งกับสิ่งที่มันพูด ผมตั้งตัวไม่ทัน จริงๆ แล้วผมดีใจมากที่มันเองก็ชอบผม สำหรับคนแอบรัก การได้รับความรักตอบเป็นอะไรที่เกินฝันไปมากจริงๆครับ และการที่วีบอกออกมาแบบนี้แสดงว่ามันก็คิดมามากแล้ว

“กูตกลง เพราะกูก็รักมึงมากจริงๆ”

ผมจะไม่รอช้าที่จะตกลงและเรียนรู้กันในฐานะคนรัก ความรักมันไม่ได้เข้าใจยากอย่างที่คิดหรอกครับ ถ้าเรารักใครสักคน เราจะทำความรักของเราออกมาให้ดีที่สุด และนี่ไม่ใช่บทสรุปของเรื่องแต่เป็นการเริ่มต้นต่างหาก