วันต่อมา
ที่โรงยิมของโรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่งก่อนเวลาเข้าแถวประมาณครึ่งชั่วโมง “ฝ้าย” ได้มาหาสนโดยที่ในมือมีกุหลาบสีขาวช่อใหญ่บริสุทธิ์ที่เพิ่งซื้อมา เวลานี้นักเรียนส่วนใหญ่อยู่กันที่ลานกว้างเพื่อให้ของขวัญแก่คนที่ชอบ จึงมีเพียงเธอเท่านั้นที่มารอสนซึ่งมักจะวอร์มร่างกายยามเช้าก่อนเข้าแถวคนเดียวเสมอ
ทันทีที่ย่างก้าวขึ้นมาถึงลานบาสชั้นบนของโรงยิม หญิงสาวก็เห็นร่างสูงกำลังเดาะลูกบาสอย่างคล่องแคล่ว ฝ้ายจึงโบกมือพร้อมเรียกชายหนุ่ม สนที่เห็นอย่างนั้นจึงระบายยิ้มทักทายอีกฝ่ายก่อนจะเดินมาหาฝ้าย
“มีอะไรหรือฝ้าย?” สนถามขึ้น
“คือเรา…เราชอบสนนะ!” ฝ้ายบอกพร้อมกับยื่นกุหลาบช่อโตให้อีกฝ่ายทันที แต่ด้วยความที่กำลังเขินกับสิ่งที่ตัวเองพูดทำให้เผลอตะโกนออกไป เสียงใส ๆ ของเธอจึงดังก้องไปทั่วโรงยิม
“…ก็เอาสิ ลองมาคบกันดูไหมล่ะ” สนตอบพลางยื่นมือไปรับช่อกุหลาบที่ฝ้ายเตรียมมาเพื่อให้ตน ก่อนจะอมยิ้มให้กับท่าทีเคอะเขินของหญิงสาวซึ่งเขามองว่ามันน่ารักดี
“เอ๋!? เราหูฝาดไปหรือเปล่า หนุ่มฮอตอย่างนายเนี่ยนะ จะยอมคบกับยัยหน้าสิวอย่างเรา” ฝ้ายถามออกไปด้วยความตกใจ
“ที่จริงแล้ว…เราเองก็สนใจในตัวเธอมานานแล้วเหมือนกัน ฝ้ายเป็นตัวของตัวเอง เป็นคนเฮฮา เวลาที่คนในห้องทะเลาะกันก็มักจะเป็นเธอที่เข้ามาไกล่เกลี่ย เปลี่ยนให้บรรยากาศหม่น ๆ กลายเป็นความบันเทิง ผู้หญิงแบบนี้แหละที่เราชอบ ดีกว่าพวกคนที่สวยแล้วชอบว่าคนอื่นจริงไหม?”
“พูดแบบนี้…ฉันเขินเลย แสดงว่านายเองก็มองเราตลอดเลยสินะ” ฝ้ายบอกพลางยกมือขึ้นปิดแก้มตัวเองที่เริ่มแดง เพราะไม่คิดว่าสนจะพูดตรงขนาดนี้
“แน่นอน แล้วเราก็รู้อีกด้วยนะว่า ก่อนหน้านี้ฝ้ายเคยแอบเอาชีทสรุปบทเรียนวิชาต่างๆ ใส่ไว้ในโต๊ะเรา เคยฝากรุ่นน้องให้เอาน้ำเย็นและผ้ายืดมาให้เราตอนที่เกิดอุบัติเหตุระหว่างวิ่ง แล้วก็…”
“พอเถอะ เราไม่รู้หรอกนะว่าใครบอกสน แต่ขอบคุณสนมาก ที่ยอมให้โอกาสเราได้คบกับสน”
“เราก็ขอบคุณฝ้ายเหมือนกันนะ…ที่ให้โอกาสเราได้รู้จักกับความรักครั้งแรก” สนบอกก่อนจะค่อย ๆ โน้มศีรษะลงมาและหอมแก้มนวลของฝ้ายเบา ๆ เพื่อแสดงออกถึงความรู้สึกที่เขาอยากจะส่งมอบให้เธอได้รับรู้ ฝ้ายนั้นรู้สึกราวกับตัวเองอยู่ในความฝันที่ตัวเองไม่อยากตื่นอีกต่อไป
.
.
.
หลังจากวันวาเลนไทน์ที่ฝ้ายและสนตัดสินใจคบกันเป็นแฟน ทั้งคู่ก็มักจะชวนกันไปเที่ยวห้างสรรพสินค้าและไปหาอะไรหวาน ๆ กินกันตามประสาคู่รักข้าวใหม่ปลามัน ซึ่งสนก็มักจะไม่กินอะไรมากราวกับผู้หญิงเวลาที่ไดเอท มากสุดก็แค่พวกเครื่องดื่มง่าย ๆ ที่มีปริมาณไม่มาก มีแค่เธอคนเดียวที่ถูกมองทุกครั้งเวลากินและเมื่อเธอกินมูมมาม ชายหนุ่มก็จะชอบล้อเลียนและแซวตลอดเวลา ส่วนเธอก็มักจะชอบแกล้งง้องอนเขาให้หยอดคำหวานเล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นบางครั้ง
ส่วนเวลาอยู่ที่โรงเรียน ทั้งสองก็จะต้องทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และยังคงเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมซึ่งเป็นข้อตกลงร่วมกันของพวกเขา เพราะพี่สาวของสนที่เรียนอยู่ ม.6 เป็นคนที่หวงน้องมาก ถ้ายังไม่เข้ามหาวิทยาลัย หญิงสาวยังไม่ยอมให้สนมีแฟนเพราะจะทำให้เสียการเรียนและการเป็นเด็กกิจกรรมเพื่อสะสมงานเข้าพอร์ตตัวเอง ไว้ใช้สัมภาษณ์เมื่อสอบเข้าในอนาคตได้ ฝ้ายเองก็ไม่ได้ขัดแย้งอะไร ตรงกันข้ามมันกลับดีเสียอีก เธอจะได้ไม่ต้องถูกสาวๆ ในโรงเรียนที่คลั่งไคล้สนเล่นงาน
จนวันนี้พวกเขาคบกันมาได้ 5 วันแล้ว ทุกอย่างดูเหมือนจะราบรื่นไปเสียหมด หากฝ้ายไม่รู้สึกราวกับถูกใครบางคนตามอยู่ตลอดเวลาที่อยู่กับสนนับตั้งแต่วันแรกที่พวกเขาตัดสินใจคบกัน
