“เฮ้ย!” น้ำเสียงงัวเงีย ผมเผ้ากระเซอะกระเซิง ดีดตัวลุกขึ้นจากพื้น นั่งนิ่งอยู่เป็นครู่ ก่อนจะเบิกตากว้างและขยี้ซ้ำ เหมือนต้องการความชัดเจน
“เอ้ย คุคุณเข้ามานั่งบนเตียงผมทำไมเนี่ย แล้วเข้ามาได้ยังไง อ้อ… หรือถือว่ามีกุญแจแล้วจะเข้ามาตอนไหนก็ได้งั้นซิ” ดีนว่าเป็นชุด
“ไอ้บ้า ใครอยากเข้ามาในห้องคุณ”
“นี่ มีด่าแขก” ดีนผุดลุกขึ้นอย่างอารมณ์เสีย โดยไม่รู้ว่าร่างกายของตนเองไม่ได้สวมใส่อะไร
“ไอ้บ้า!”
“อ้าวเห้ย!” ดีนตกใจไม่ต่างกับคนบนเตียงรีบใช้มืออันน้อยนิดปิดน้องชายไว้ แล้ววิ่งหาผ้าขนหนูมาพันท่อนล่างไว้
ก่อนที่อะไรจะลุกลามไปมากกว่านี้ เสียงแม่ก็ดังมาจากหน้าประตู
“ยายบิวเป็นอะไรหรือเปล่าลูก” บิวไม่ส่งเสียงตอบ แต่ก็เดินตรงไปยังประตูห้องแล้วเปิดออกไป ทิ้งให้ผู้ชายหน้าวอกยืนนิ่งอยู่กับความมึนงง
“ป่ะ กลับบ้านก่อน” นางไม่คิดซ้ำเติมหรือถามเรื่องราว หากต้องการให้ลูกอยู่กับเวลา เมื่อพร้อมนางคงได้รู้จากปากของลูกสาว ว่าจริงๆแล้วเกิดอะไรขึ้น
ดีนนั่งลงบนเตียงสองมือกุมขมับเขามีความคลับคล้ายคลับคลา ว่าเมื่อคืนหลังจากที่หลับไปได้ไม่นาน เขาก็ตื่นขึ้นมามีอะไรกับแฟนสาวที่คบกันมา6ปี เขาตักตวงความสุขจากร่างกายนุ่มนิ่มนั้นจนอิ่มและหลับต่อ
…แล้วนี้มันเกิดอะไรขึ้น ผู้หญิงที่เขามีอะไรด้วยเป็นคนอื่นงั้นเหรอ!
“โอ้ย…มันเป็นแบบนี้ได้ยังไง” ดีนรู้สึกสับสน แม้เพื่อนหลายคนเคยบอกว่าเขาเป็นคนหน้าตาดีจะแคร์อะไรกับผู้หญิงที่ทิ้งเราไป หาใหม่ได้ถมเถ แต่เขาก็ไม่คิดมั่วแม้จะมีผู้หญิงในบริษัทจ่อบัตรคิวรอให้จีบ คนอย่างเขาไม่เคยคิดจะมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงที่ไม่ใช่แฟน …เจอกันหนึ่งเดือนแล้วคบกันว่าเร็วแล้ว นี่เจอกันแค่วันเดียวแต่ไปมีอะไรด้วยเร็วยิ่งกว่า!
“สวัสดีครับ” ดีนตัดสินใจเข้าพบเจ้าของรีสอร์ทเพื่อพูดคุยถึงเรื่องที่เกิดขึ้น
“ค่ะ”
“ผมขอคุยกับคุณบิวได้หรือเปล่าครับ”
“คุณกับฉันก็ได้เพราะฉันคือแม่ของบิว”
“อ้อครับ คะ คือผมอยากขอโทษ” แม้จะรู้สึกกระดากอายแต่เรื่องนี้เขาจำเป็นต้องพูด
“อ้อ หากอยากขอโทษยายบิว ยายบิวฝากบอกมาว่า ให้คุณคิดว่าเมื่อคืนไม่มีอะไรเกิดขึ้น” ดีนเหมือนโดนตบหน้าอย่างจังแต่เขาเป็นลูกผู้ชายพอ
“สำหรับคนอื่นอาจคิดว่าไม่เป็นไร แต่สำหรับผมไม่ใช่”
“แล้วคุณจะเอายังไงว่ามาค่ะ”
“อาจจะฟังดูเหมือนว่าผมเห็นแก่ตัว แต่ผมอยากรับผิดชอบเรื่องที่เกิดขึ้น”
“การที่เรื่องนั้นเกิดขึ้นฉันไม่ได้อยากได้ความรับผิดชอบ หรือจ่ายค่าเสียหาย เพราะฉันเลี้ยงลูกมาไม่ได้ให้ขายตัว”
