หลงทางยังหาเจอ แล้วถ้าหลงเธอ…? : ปวริฑ

นิยายสั้นอิโรติค 18+ (Erotic)

“ธเนศรู้ไหมข่าวดีที่สุดสำหรับเมย์ ไม่ใช่เจอทางกลับ แต่เป็นธเนศกลับมาหาเมย์มากกว่า เมย์กลัวมากรู้ไหม”

“ขอโทษนะเมย์ผมหลงทาง”

“แล้วคุณมาถูกได้ยังไง”

“สร้อยลูกปัดของเมย์ไง พาผมกลับมา”

เมย์มองไปที่ข้อมือเขาซึ่งเหลือแต่สายรัด แต่ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจอยู่ดี

ทั้งคู่พากันเดินฝ่าฝนออกไปอีกครั้ง ระหว่างทางเธอเห็นเม็ดลูกปัดของเธอตกตามทางเป็นระยะ เธอถึงเริ่มเข้าใจ
.
.
.

ทั้งคู่เดินมาจนถึงเส้นทางวิ่งและมุ่งหน้ากลับไปยังจุดสตาร์ท

“ธเนศ เมย์จะไม่ไหวอีกแล้ว”

เธอนั่งลงกับพื้นและมือบีบข้อเท้าของตัวเอง

“เมย์ขี่หลังผมนะ อีกสักครึ่งชั่วโมงก็น่าจะถึงแล้วไปกันเถอะ”

ธเนศจึงแบกเธออีกครั้ง และเดินต่อไปเรื่อยๆ จนเริ่มเห็นจุดสตาร์ทอยู่ไกลๆ

ฝนเริ่มหยุดแสงแดดผ่านเมฆดำ ฝ่าหมอกฝนเข้ามากระทบใบหน้าของทั้งสอง นี่กระมังที่เรียกว่าฟ้าหลังฝน
.
.
.

“นั่นไง สองคนนั้นมาแล้ว”

เสียงตะโกนของเจ้าหน้าที่ ที่เห็น ธเนศแบกเมรี มีเสียงปรบมือและดีใจของกลุ่มนักวิ่งที่ยังไม่กลับ และเจ้าหน้าที่กู้ภัยที่กำลังวางแผนออกไปช่วยเหลือ พวกเขารีบวิ่งมาหาทั้งคู่และพาไปที่เต็นท์ เจ้าหน้าที่อธิบายให้ฟังว่า ตอนพายุเข้าแต่ละคนหลบใกล้ๆ เส้นทางวิ่ง เจ้าหน้าที่จึงทยอยรับออกมาหมด และ GPS ของเมย์และธเนศคงจะเสียด้วย จึงหาไม่เจอในรอบแรก

“เมย์ เป็นยังไงบ้างผมรู้ข่าวผมรีบขับรถมาตามหาเมย์เลยนะ”

ทั้งสองคนหันไปมอง

แดนแฟนเก่าของเมรีนั้นเอง

ธเนศหน้าเจื่อนลง

“เมย์ปลอดภัยแล้วค่ะแดน ขอบคุณนะ”

“คุณเมย์ครับ ผมเป็นนักข่าวขอสัมภาษณ์คุณทั้งสองได้ไหมครับ”

ทั้งคู่หันมองหน้ากันธเนศพยักหน้าให้เมรี

“ได้ค่ะ”

เมรีเริ่มเล่าและตอบนักข่าว โดยที่ธเนศเป็นผู้ฟังและพยักหน้าคล้อยตามเท่านั้น

“คุณเมย์ครับ ถอดเสื้อผ้าผึ่งไฟ??”

ต่อหน้าคุณธเนศเลยเหรอครับ

“ใช่ค่ะ ทำไมคะ ก็เป็นแฟนกันไม่เห็นต้องอายเลย”

เมรีตอบและยิ้มให้นักข่าวพร้อมหันไปมองธเนศ

ธเนศหันไปมองเมรีช้าๆ พร้อมกับอยากถามว่าเขาไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม

ส่วนแดนเมื่อได้ยินแบบนั้น จึงค่อยๆเดินออกไปจากเต็นท์ไป
.
.
.

1 ปีที่ต่อมา

“เมย์ปีนี้ไปวิ่งเทรลที่ ที่แม่ฮ่องสอนไหม”

“ไปสิเขาให้สิทธิ์เราสมัครฟรีนะ”

“ไม่กลัวหลงเหรอ”

“ไม่กลัวค่ะอยากกลับไปที่ชะโงกหน้าผาและเพิงนั้นอีกด้วยซ้ำถ้ามีธเนศอยู่ข้างๆ ไปหลงที่ไหนมีก็ไม่กลัว”

เมรีตอบธเนศ ขณะที่เธอหนุนหน้าอกของชายหนุ่ม ร่างกายทั้งสองเปลือยเปล่า ท่ามกลางแสงแดดอ่อนๆ ในตอนเช้าที่ส่องลอดเข้ามา กระทบกับร่างกายบนที่นอนอันอบอุ่น ในช่วงปลายฝนต้นหนาว ที่แสนจะโรแมนติก