ซึ่งไม่กี่สัปดาห์ต่อมาตำรวจก็ได้จับผู้ร้ายที่ฆ่าปานมาได้ คนร้ายเป็นชายวัยกลางคนที่อยู่ในหมู่บ้านซึ่งติดยา คนร้ายให้การรับสารภาพว่าตนนั้นได้ฆ่าปานเพื่อที่จะหวังข่มขืนและขโมยทรัพย์สินที่ปานนั้นพอมีอยู่แต่ก็มีเพียงแค่ร้อยเดียวนั้นเพื่อที่จะเอาเงินไปซื้อยามาเสพ แต่เมื่อเห็นว่ามีเงินอยู่แค่ร้อยเดียวตนจึงหวังข่มขืนแทน ตนพยายามที่จะข่มขืนปานแต่ก็ไม่สำเร็จเพราะปานนั้นดิ้นและร้องขอให้คนอื่นช่วยเหลือ ตนกลัวว่าจะมีคนอื่นมาเห็นตนจึงได้นำมีดที่พกติดตัวมาด้วยนั้นปาดคอของเธอก่อนและค่อยๆ หั่นจนเกือบขาด เมื่อคนร้ายมีสติจึงกลัวต่อสิ่งที่ทำลงไปเลยไม่ได้ข่มขืนปานและหลบหนีไปอยู่ที่บ้านของญาติโดยที่ไม่ได้บอกว่าตนนั้นไปทำความผิดอะไรมา
แต่การหนีไปในครั้งนั้นของคนร้ายก็ต้องพบกับดวงวิญญาณของปานที่ตามอาฆาตตนเองอยู่ทุกวันในวันแรกๆนั้นคนร้ายได้ฝันว่าปานนั้นมาเข้าฝันและบอกว่า
“มึง ฆ่า กู” เธอมาพร้อมกับสภาพหัวที่เกือบขาดและเลือดที่เปียกท่วมตัวของปานในฝันช่างน่ากลัวและสยดสยองสิ้นดี
จากนั้นคนร้ายก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาและได้ยินเสียงของผู้หญิงร้องไห้แล้วพูดว่า ช่วยด้วย เมื่อได้ยินดังนั้นคนร้ายจึงรีบวิ่งเข้าไปในห้องญาติด้วยความกลัว
แต่ในคืนต่อๆมาคนร้ายยังเล่าให้ฟังอีกว่าปานเธอมาตามหลอกหลอนในสภาพที่น่ากลัวมากกว่าเดิมทุกครั้ง จนทำให้ตนนั้นนอนไม่หลับเลยสักคืนเพราะต้องโดนปานตามมาหลอกหลอน แม้ในกระทั่งเวลากลางวันคนร้ายยังเห็นว่าปานเธอตามตัวเองอยู่ตลอดเวลา จนตัวเองทนไม่ไหวเลยได้มามอบตัวกับตำรวจ
เมื่อทุกคนได้ยินดังนั้นจึงตกใจและคนร้ายก็ได้ถูกดำเนินคดีไปตามกฎหมายและกฎแห่งกรรมที่ตนนั้นได้กระทำไว้
.
.
.
และในคืนนั้นเองป้าศรีก็ได้ฝันเห็นปานมาแต่ครั้งนี้เธอมาในสภาพที่ปกติเธอพูดกับป้าศรีว่า
“ศรี ขอบคุณนะ ปานไปแล้วนะ” ปานพูดพร้อมกับรอยยิ้มที่มอบให้กับป้าศรีซึ่งมันบ่งบอกว่าเธอความสุขเป็นอย่างมาก
ในฝันนั้นป้าศรีได้พูดกับปานว่า
“ไปสู่ภพภูมิที่ดีนะปาน ต่อไปก็ไม่เจ็บแล้วนะ”
ปานพยักหน้ารับแล้วยิ้มตอบอีกครั้งพร้อมกับร่างของเธอค่อยๆจางหายไปในความฝัน จากนั้นป้าศรีจึงสะดุ้งตื่นขึ้นมา
เมื่อป้าแกตื่นขึ้นมาก็ได้ยินเสียงว่ามีคนเรียกอยู่หน้าบ้านป้าแกจึงเดินไปดูที่บริเวณหน้าต่างว่าใครมาเรียกในเวลานี้ ทันทีที่ป้าศรีชะโงกหน้าออกไปดูที่หน้าต่างก็พบกับร่างหญิงสาวที่ชื่อปานยืนแล้วโบกมืออำลาป้าแกพร้อมกับรอยยิ้มที่แสนมีความสุขของปาน
และในเช้าวันนั้นป้าแกจึงได้ไปที่ตลาดอีกเช่นเคยเหมือนกับทุกๆวันก็ได้ยินเสียงแม่ค้าคุยกันว่า
“พวกแกเจอผีนังปานมั้ย เมื่อคืนนี้ฉันเห็นมันมาเดินรอบหมู่บ้านอีกแล้วนะแต่ครั้งนี้นะมันมาสภาพปกติเหมือนตอนเป็นคนเลย สงสัยจับคนร้ายได้แล้ววิญญาณมันก็คงจะไปแล้วล่ะ”
ป้าศรีจึงทำเป็นไม่สนใจแล้วเดินไปจับจ่ายซื้อของตามตลาดโดยปกติ
สายของวันนั้นป้าแกก็ได้ซื้อชุดสังฆทานไปทำบุญให้กับปานเพื่อหวังที่จะให้ปานไปสู่ภพภูมที่ดี
