รักแท้ของอ้วนดำ : ปวริฑ

นิยายสั้นอิโรติค 18+ (Erotic)

บูรพานั้นก็ได้แต่เลยตามเลย เพราะใจเขาก็รักหญิงสาวอยู่แล้ว เธอถลกกระโปรงขึ้นไปที่เอวถอดกางเกงในออก แล้วนั่งคร่อมไปที่อาวุธของชายหนุ่ม เธอจับปลายแท่ง ถูกับปากถ้ำของเธอจนเริ่มมีน้ำซึมออกมา

แล้วจึงค่อยๆกดลงไปจนอาวุธของบูรพาหายมิดเข้าไปในถ้ำนั้นจนหมด

“โอ๊ยยส์!!”

หญิงสาวเริ่มโยกตัว และส่ายสะโพก

อยู่ไม่นาน

“โอยยยยส์!.. แพร”

บูรพาบีบขาหญิงสาวพร้อมกับตัวเกร็ง และปล่อยน้ำของเขาพุ่งเข้าไปในถ้ำของเธอ

คงจะเป็นครั้งแรกที่เขามีอะไรกับผู้หญิง ยิ่งเป็นผู้หญิงคนที่เขาแอบรักมาตลอดจึงทำให้เขาใช้เวลาไม่ถึงครึ่งนาที

หญิงสาวลงจากร่างกายของเขาใส่กางเกงใน หยิบกระเป๋าเดินออกจากห้องไปโดยที่ไม่พูดอะไร

บูรพาวิ่งตามออกไปจนถึงถนนก็ไม่เห็นเธอแล้ว

“พี่ๆ ยังไม่ได้จ่ายตังค์ค่าห้องครับ”

เสียงพนักงานโรงแรมวิ่งตามบูรพา

บูรพาวนรถตามหาเธอ เขาโทรเธอก็ไม่รับ ไลน์ไปเธอก็ไม่อ่าน จนเขาตามไปที่ห้องของเธอ และจอดรถนอนรอเธอตรงนั้น
.
.
.
จนเช้าจึงเห็นเธอเดินออกมาเพื่อไปทำงาน

“แพร แพร เดี๋ยว!!”

บูรพาวิ่งตามพร้อมเรียกหญิงสาว

แต่หญิงสาวก็เรียกแท็กซี่ออกไปก่อนที่ชายหนุ่มจะได้พูดกับเธอ
.
.
.

เขาเฝ้าโทรหาส่งข้อความหา ไลน์หา แต่ไม่มีการตอบกลับหรือรับสายเขาไปดักรอเธอ หญิงสาวก็เดินหนีไม่คุยกับเขา
.
.
.

จนวันเย็นหนึ่ง หญิงสาวโทรหาเขา

“แพรแกเป็นอะไรไป ทำไมไม่คุยกับฉัน”

“แกเลิกมายุ่งกับฉันได้แล้วนะ ฉันรำคาญ”

“หมายความว่าไง มันเกิดอะไรขึ้นแล้วคืนนั้นล่ะ”

“ฉันแค่อยากจะทำประชดโง่ๆ อยากแค่วันไนท์สแตนด์ ให้ลืมใครบางคนเท่านั้น ที่สำคันฉันเมา และมันไม่มีความหมายอะไรต่อความรู้สึกฉันเลย”

“แต่มีสำหรับฉันนะ! แกก็รู้ว่าฉันแอบรักแกมานานขนาดไหนแล้ว”

“พอเถอะบูรพา มันเป็นไปไม่ได้หรอกแก”

“แล้วฉันจะต้องทำยังไงให้มันเป็นไปได้วะ แกบอกฉันมาสิ”

“แกทำทุกอย่างเพื่อฉันได้ไหมล่ะ”

“ได้สิแกบอกมาสิ”

“แกเลิกอ้วนดำได้ไหมล่ะ? เวลาฉันเดินจับมือกับแกไปไหนต่อไหนควงแก แกคิดเหรอว่าฉันจะไม่อายคนอื่น”
.
.
.

ชายหนุ่มเงียบนานแสนนานจนหญิงสาววางสาย
.
.
.

เธอเองก็รู้สึกเสียใจที่พูดออกไปแบบนั้น แต่มันคงจะเป็นวิธีเดียวที่จะทำให้บูรพาตัดใจจากเธอ

บูรพาเองก็เศร้าและเสียใจ จนแทบจะฆ่าตัวตาย และเขาก็คิดได้ว่าจะไม่อยู่แล้ว

“แม่-พ่อ ผมจะไม่อยู่สัก 2 ปีกว่า 3 ปีนะ”

“แกจะไปไหนล่ะ”

พ่อของบูรพาถาม

“ออกไปเที่ยว ใช้ชีวิตหาประสบการณ์น่ะ”

“แล้วงานที่โรงงานล่ะใครจะช่วยดู”

แม่ของเขาถามขึ้น

“จ้างไปก่อนสิแม่ 2-3 ปีเอง จะออกไปเที่ยวกันตอนนี้แหละ เดี๋ยวกลับมาจะหาเมียก็แล้วทำหลานให้พ่อกับแม่ 2-3 คนหลังจากนั้นก็ไม่มีเวลาเที่ยวแล้ว ใครถามหาผมบอกว่าผมไปเที่ยว ไม่รู้กลับเมื่อไหร่ไม่รู้อยู่ไหนนะ”