“โอ …พระพายขา เธอช่างสวยงามอะไรอย่างนี้ “
ภาพที่พุดกรองเห็นอยู่ตรงหน้ามันช่างกระตุ้นอารมณ์ด้านมืดให้ลุกฮีอขึ้นมาอย่างแทบยั้งไม่อยู่
ภายใต้แสดงจันทร์ ร่างสูงใหญ่ไร้เสื้อผ้าปกปิดเต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อโชว์ความสง่างามภายใต้แสงของพระจันทร์ ส่วนกลางลำตัวชี้ตรงขนานกับพื้นโลก มันช่างสวยงามอย่างไม่มีที่ติ เหมือนเป็นผลงานภาพวาดชิ้นเอกของจิตรกรมือหนึ่ง ร่างหนุ่มกำยำยืนเปลือยท่ามกลางแสงจันทร์ พุดกรองเฝ้ามองดูมือของพระพายที่กำลังลูบคลำเจ้าท่อนเนื้อทรงพลังนั้น เสมือนพยายามจะปลอบโยนให้อดทนเฝ้ารอคอยความสุขที่จะได้รับในอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้า
ไม่ทิ้งให้สามีต้องรอนาน พุดกรองกระเถิบตัวเข้าหาและก้มหน้าสูดดมกลิ่นที่คุ้นเคยและจูบเบาๆบนรอยหยักเป็นการทักทายก่อนจะจูบไล่ไปจนถึงโคนของเจ้าแท่งเนื้อนั้นแล้วตวัดลิ้นลากสัมผัสจากโคน จนมาถึงปลายรอยหยัก และเริ่มใหม่จากโคนโดยรอบ ลากยาวไปจนถึงขอบรอยหยักครั้งแล้วครั้งเล่าจนรู้สึกได้ถึงความแข็งเกร็งของแท่งเนื้อที่เพิ่มมากขึ้น ทั้งยังชุ่มฉ่ำเป็นเงาไปด้วยน้ำลายของเธอ
พุดกรองสัมผัสแท่งเนื้อขึ้นลงจนพอใจ ในบางจังหวะเธอใช้ใบหน้าถูไถกับแท่งเนื้ออย่างแสนรักและอดใจไม่ไหว เออหนอเป็นได้ถึงพียงนี้หนอเรา ใครเขาสอนเขาสั่งให้ทำกันนะ ท่ามกลางความแปลกใจของตัวเอง พุดกรองก็อ้าปากครอบครองเจ้าแท่งเนื้อขนาด 8 นิ้ว ด้วยการดูดที่ปลายรอยหยักเบาๆย้ำ ๆ แล้วรูดริมฝีปากขยับลิ้น จากบนมาจนจนสุดโคน แต่ด้วยขนาดความยาว ที่มีถึง 8 นิ้ว พุดครองจึงต้องค่อยๆหาวิธีที่จะสัมผัสให้ได้ทั้งแท่งด้วยการใช้ปากและลิ้นสร้างความรู้สึก จนในที่สุดก็สามารถจะครอบครองและรูดขึ้นสุดลงสุดจนได้
ในเวลานั้นพุดกรองลืมไปหมดสิ้นว่ากำลังเปลือยกายกับสามีอยู่ภายใต้แสงจันทรฺ ท่ามกลางต้นมันสำปะหลัง รสชาติของความสุขที่มีสีสันมันเป็นเช่นนี้นี่เอง พุดกรองครางอย่างอิ่มเอมในใจ แต่ทุกอย่างมันยังไม่จบ
พระพายยิ้มกริ่มในเงาสลัว และชมเบาๆว่า
“เก่งจังที่รัก ที่นี้จะมาลองดุสิว่า จะยังเก่งอยู่ไหม และใครจะชนะใครจะแพ้ “
จบคำ พระพายก็สั่งให้พุดกรองหันหน้าเข้ารถและหันหลังให้เขาทางประตูรถ ในท่าคุกเข่า
โดยไม่ทันตั้งตัว ท่อนเนื้อที่แข่งแกร่งเหมือนหินขนาด 8 นิ้ว ก็แทรกตัวเข้ามาเติมเต็มในช่องว่างอย่างรวดเร็วและคับแน่น ความรู้สึกสัมผัสที่ได้รับซาบซ่านไปทั้งร่างกาย ยิ่งเมือแท่งเนื้อที่แข็งแกร่งนั้นขยับเข้าขยับออก ความเสียวซ่านที่เกิดขึ้นมันสุดจะบรรยาย น้ำตาแห่งความสุขปิติ หยดลงบนใบหน้าเมื่อไหร่ไม่รู้ พุดกรองจึงอดไม่ได้ที่จะร้องครางออกมาตามความรู้สึกที่ได้รับท่ามกลางความเงียบสงัด
พระพายยังคงชักท่อนเนื้อขนาด 8 นิ้วเข้าออกอย่างปลื้มปริ่มกับผลงานของตนเอง พุดกรองถูกจับพลิกให้นอนหงายโดยที่แท่งเนื้อนั้นไม่หลุดไปจากการเติมเต็มที่ยังต่อเนื่อง เมื่ออยู่ในท่านอนนหงาย พุดกรองถูกลากตัวมายังริมขอบเบาะให้มากที่สุดเพื่อง่ายแก่การสอดใส่ เธอยอมทุกอย่างในฐานะของภรรยา เพื่อให้สามีมีความสุข พระพายขยับตัวอย่างเร่งเร้าในท่าทางที่เปลี่ยนไปอย่างอารมณ์ดี แต่จู่ๆเขาก็พูดขึ้นว่า
“ที่รักค่ะ อย่าเอาแต่แอบซ่อนตัวอยู่ในรถเลยค่ะ ลงมานี่ถอะคนดี มาทำให้พระจันทร์อิจฉาเรากัน “
“ ไม่กล้าลงหรอกค่ะคนดี เดี้ยวใครมาเห็นเขาอายเขาตายเลย “
“ ไม่ต้องอายนะคนดีรับรองไม่มีใครเห็นและผมอยู่ทั้งคนไม่ต้องกลัวอะไรนะคะ”
พูดจบพระพายก็จูงมือพุดกรองที่เปลือยเปล่าด้วยกันทั้งคู่ไปที่ท้ายรถ
“พุดกรองเอามือทั้งสองจับที่ล้ออะไหล่ของรถที่ติดไว้ด้านท้ายตามที่สามีบอก ทำให้สะโพกของพุดกรองเชิดหงายขึ้นทางด้านหลัง แล้วพุดกรองก็ต้องสะดุ้งสุดตัวอีกครั้ง เมื่อเจ้าแท่งเนื้อดุจหินแกร่งนั้นแทรกตัวเข้ามาทางด้านหลัง ครั้งนี้ไม่มีความนุ่มนวล พระพายพาแท่งเนื้อของเขากระแทกเข้าชักออกอย่างรวดเร็วรุนแรง พระพายโอบกอดพุดกรองไว้ จากข้างหลังมือข้างหนึ่งเคล้าคลึงหน้าอกขาวขนาด40นิ้ว ของพุดกรอง พระพายบดขยี้หัวนมเพื่อกระตุ้นอารมรณ์ให้พุดกรองเดินทางถึงจุดหมาย โดยที่มืออีกข้างหนึ่งล้วงสัมผัสจุดที่อ่อนไหวภายใต้โนนเนื้อไม่ยอมหยุด
สายลมเบาที่พัดเอาทั้งกลิ่นทะเลและกลิ่นดินในไร่มันสำปะหลัง สร้างความโรแมมนติกของอารมณ์ให้อิ่มเอมตลอดเวลา แล้วเสียงครางและเสียงกระแทกกระทั้นของร่างกายทั้งสองร่างที่โอบกอดขยับยักย้ายภายใต้แสดงจันทร์ ก็เดินทางถึงจุดหมายปลายทาง เสียงแห่งความสุขครั้งสุดท้ายในค่ำคืนนั้นสอดประสานกันเสมือนเสียงเพลงที่ส่งไปเยาะเย้ยดวงจันทร์
จะทำยังไงได้ล่ะ ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเพราะมนต์แห่งศศิธร แท้ๆ เชียวนี่นา