พอกลับมาถึงหอผมพยายามหาอะไรทำ เพื่อไม่ให้ใจมันฟุ้งซ่านครับ ผมไม่อยากคิดถึงเขาอีกแล้วมันทรมานเกินไป ทำไมผมต้องมาเสียใจให้ผู้ชายอย่างเขาด้วย ผมบอกตัวเองแบบนั้นแต่ใจของผมมันก็ยังกลับไปคิดเรื่องราวต่างๆ ที่เราร่วมทำมาด้วยกันครับ เราเจอกันตั้งแต่วันรับน้องครับ จากนั้นเขาก็ตามจีบผมจนติดเขาเป็นคนสนุกสนาน เอาใจใส่ คุยสนุก พาผมทำหลายๆอย่างในสิ่งที่ไม่เคยทำ
ตอนนั้นผมมีความสุขมากๆ เราสองคนเข้ากันได้ดีเวลาทะเลาะกันส่วนใหญ่ผมจะฝ่ายร้อน ส่วนเขาจะเป็นฝ่ายเย็น เขาเป็นคนมีเหตุผลเสมอ ผมคิดมาถึงตรงนั้นน้ำตาก็ไหลออกมา มันคงไม่มีอีกแล้วสินะคนที่คอยเอาชีทมาส่งที่คณะเมื่อผมลืม คนที่คอยนั่งเฝ้าเวลาผมอ่านหนังสือ คนที่คอยพาไปผ่อนคลายตอนผมเรียนหนัก คนที่คอยเอาใจใส่กันทุกวัน…ผมคิดถึงเขาอีกแล้วครับ แต่เริ่มง่วงแล้วล่ะครับเอาไว้ พรุ่งนี้ค่อยมูฟออน คืนนี้ขอนอนก่อนแล้วกันครับ
.
.
.
“น้องเจแปนวันนี้มีเรียนเช้าเหรอครับ กินข้าวเช้ามายังไปกินกับพี่มั้ย” พี่โจ้ พี่ที่คณะที่รู้จักกันเอ่ยชวนผมเมื่อผมเดินเข้าคณะมาครับ
“อ่อครับแต่เดี๋ยวแปนไปกับเพื่อน” ผมตอบพี่แกไปแล้วรีบเดินมาที่โต๊ะที่เพื่อนผมมันนั่งกันอยู่เลยครับ
“ช่วงนี้มึงฮอตจังนะอิเจแปน ตั้งแต่เลิกกับผัวเนี่ย” เปิ้ลพูดขึ้นมันคงเห็นเหตุการณ์เมื่อกี้ครับเลยแซวผม
“ก็เมื่อ 2 วันก่อนเพจ cute boy เขาเอารูปไอ้แปนลง แล้วแคปชั่นเนี่ยนะมึง ยังกับจะประกาศหาผัวใหม่ให้มัน” จ๋าพูดจบผมเลยรีบเข้าเฟสบุ๊คไปเปิดดูเพจนั้นเลยครับ อยากรู้ว่าแคปชั่นอะไร
‘น้องเจแปน ทันตะปี 2 ตอนนี้โสดแล้วค่า ใครที่เคยแอบมองน้องอยู่ ตอนนี้น้องว่างแล้วนะ”
โอโห้! ครับแคปชั่นว่าแล้วว่าทำไมช่วงนี้คนเช้าหาเยอะแปลกๆ เอ…ผมก็ฮอตอยู่เหมือนกันนี่นาไหนๆ ขอดูคอมเม้นหน่อยดีกว่า
‘จีบครับ’
‘น้องน่ารักจัง’
‘ผมเห็นน้องเขาตั้งแต่วันรับน้องแล้ว น่ารักมากเสียดายมีตอนนั้นมีคนจอง แต่ตอนนี้โสดแล้วดีใจมากครับ อยากจีบ”
‘อยากไปเจแปน”
‘กรี๊ดดด! พี่เคนมาเม้นด้วยอ่ะฉันขึ้นเรือนี้ #เคนแปน’
‘เลิกกันแล้วเหรอ แต่เราเสียดายอ่ะเป็นคู่ที่น่ารักมากๆ เลยนะ #ภูผาเจแปน”
ผมอ่านมาถึงเม้นนี้ก็เก็บโทรศัพท์เลยครับ ไม่อยากเห็นอะไรที่มันมีเขาอีก
จากนั้นพวกเราก็ขึ้นไปเรียนกันครับ พอเลิกเรียนแล้วตอนบ่ายว่าง อั๋นมันเลยชวนเพื่อนๆ ไปดูหนังกันครับ เรื่องใหม่เพิ่งเข้าแต่เปิ้ลกับจ๋ามันไม่ไปครับมันจะไปซื้อเสื้อผ้าเครื่องสำอางของมัน เราเลยแยกกันไป
