ซัมเมอร์นี้ ได้เจอดี : อลัมบรา

นิยายสั้นแนวตลกขบขัน (Comedy) นิยายสั้นแนวเขย่าขวัญและระทึกขวัญ (Thriller)

วันปิดภาคเรียน

ฉันได้ชำระค่าเรียนเรียบร้อยแล้ว เขาบอกว่าถ้าใครไม่ไปเรียนหรือยกเลิก เงินที่เสียไปก็จะไม่ได้คืน เมื่อถึงวันที่จะเข้าไปติว ฉันรู้สึกไม่อยากไป เพราะชีวิตไม่เคยห่างครอบครัวไปนานๆ หรือจะไม่ไปดีวะ แต่ก็เสียดายเงิน 8,000 เลยนะ ตั้ง8,000 บาทเลยนะ

สักพักก็มีแชทกลุ่มดังขึ้น “สามสาวสวยโสด”

“พวกมึง…..กูตื่นเต้นมากกู เพระกูกำลังจะออกไปใช้ชีวิตข้างนอก โดยที่ไม่มีพ่อกับแม่มาตามแล้ว” ส้มทักเข้ามาในแชทกลุ่ม

“กูเหมือนกันมึง….กูเบื่อบ้านมาเต็มทนแล้ว อยู่มาตั้งแต่เกิดจนอายุ 17 ปี มีแต่เรื่องน่าปวดหัว ไปนี่แหละกูจะใช้ชีวิตโลดแล่น ไปให้สุดๆไปเลย” ฝนตอบ

“แหม๋….พวกมึงนี่ดูอัดอั้นตันใจมากเลยนะ” ฉันตอบกลับ

“แหงแหละ มึงไม่ดีใจเหมือนพวกกูบ้างหรอ”

“ไม่อ่ะ….กูคิดถึงแม่กูกับพ่อกู อยู่อยากนอนกอดเค้า เหมือนที่กูกอดพวกเขาอยู่ทุกวัน”

“โอ้ยยยย…..เป็นควายละมึงยังนอนกับแม่อีกเนอะ” ฝนตอบ

“ทำไมล่ะ ก็มันเป็นความสุขของกู”

“จ้า…ไม่ทำไมหรอก พรุ่งนี้จะไปแล้วนะมึงเตรียมตัวยังล่ะ หมายถึงเก็บเสื้อผ้ายัง” ฝนได้ถาม

“เตรียมแล้ว”ฉันตอบ

“กูก็เตรียมแล้วเหมือนกัน” ส้มตอบ

“งั้นพรุ่งนี้เจอกันที่หอพักเลยนะ”

“โอเคจ้า” ฉันตอบ

“ได้จ้า” ฝนตอบ
.
.
.

เช้าวันรุ่งขึ้น

กานตื่นได้แล้วลูก วันนี้ลูกต้องเตรียมตัวเข้ามอแล้วนะ” เสียงแม่ของฉันเรียกปลุกฉันอยู่ด้านล่างของบ้าน

“ค่ะแม่” ฉันขานตอบรับ

จากนั้นฉันก็อาบน้ำ เมื่ออาบน้ำเสร็จฉันก็เตรียมกระเป๋าเดินทาง ที่ฉันเตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อวานลงมาด้วย

“ลงมาแล้วหรอ แม่เตรียมกับข้าวไว้ให้หนู”

“หนูจะไม่ได้กินกับข้าวฝีมือแม่อีกแล้วสินะ” พร้อมกับทำหน้าตาหงอย

“เดี๋ยวแม่ทำกับข้าว และเข้าไปหาลูกบ่อยๆนะ”

“ฮือออ….หนูคิดถึงแม่มากเลยนะคะ” พร้อมโผล่เข้ากอดแม่

“ไม่เป็นไรนะ เสาร์-อาทิตย์ไม่มีเรียน เดี๋ยวแม่เข้าไปรับลูกกลับมาบ้านนะ”

“ได้ค่ะ” พร้อมกับผละกอดดออก และเช็ดน้ำตา แล้วมานั่งทาข้าวต่อ

เมื่อฉันทานข้าวเสร็จ แม่ก็ขับรถมาส่งฉันที่หอพัก ที่สถาบันติวเขาจัดเตรียมไว้ให้