โดย : Gualie de loup
ลิขสิทธิ์ : Magic Time Media & เติมฝัน (termfun.com)
ภายใต้ค่ำคืนที่บรรยากาศโดยรอบมืดมิดและเงียบวังเวง แสงจันทร์บนฟ้าพาดส่องลงมายังเลือดสีแดงฉานที่เปรอะเปื้อนเต็มร่างอันไร้วิญญาณของชายคนหนึ่ง ลมเย็นยะเยือกพัดผ่านไปครั้งแล้วครั้งเล่า แต่อีกร่างที่ยืนมองอยู่กลับไม่เคลื่อนไหวเลยแม้แต่น้อยนอกจากปลายผมพริ้วไสว สายตาคู่นั้นมองมาอย่างไร้ความรู้สึก เยือกเย็น และน่ากลัว
.
.
.
เสียงรถตำรวจและเสียงหวอจากรถพยาบาลดังก้องไปทั่วโรงเรียน ณ สนามหญ้าที่เกิดเหตุยามเช้าตรู่ เด็กนักเรียนสามสี่คนยืนจับกลุ่มมองศพอยู่ไกลๆอย่างหวาดผวา หมวดแช่ม หนึ่งในสมาชิกทีมที่ได้รับมอบหมายให้ดูแลคดีนี้เดินตรวจสอบจุดเกิดเหตุไปมา ซึ่ง ณ ตรงนี้ดูจะมีปมซับซ้อนให้ตัวเขาต้องแก้อย่างทันด่วนเพราะหากช้าไป อาจจะมีศพที่สองตามมาได้
ร่างของนักเรียนชายปริศนาถูกหามใส่รถพยาบาลเพื่อนำไปชันสูตรอย่างรวดเร็ว เขามองตามจนรถวิ่งลับตาไปแล้วหันกลับมาพิจารณาวงกลมสีเลือดนี้อย่างครุ่นคิด
“คนร้ายมันจะเป็นใครไปได้นอกจากคนในโรงเรียน” ผู้กองเพชร หัวหน้าทีมสืบสวนสอบสวนเอ่ยขึ้นมาลอยๆ
“ผู้กองแน่ใจได้ยังไงครับ” เขาหันไปถาม
“คุณคิดว่าถ้าเป็นคนภายนอกเขาจะลากมาฆ่ากลางสนามหญ้าโรงเรียนเพื่ออะไรล่ะ”
“นั่นสิครับ แต่ถึงต่อให้เป็นคนในโรงเรียนผมก็อยากรู้ว่าทำไมต้องลากมาฆ่าตรงนี้พร้อมสัญลักษณ์วงกลมแดงรอบศพนี้ด้วย มันน่าพิศวงมากเลย..”
“ผู้กองคร้าบบบ” หมวดจ้อยรีบวิ่งมาแต่ไกลพร้อมถุงซิปล็อคที่มีโทรศัพท์มือถืออยู่ข้างใน “ผมได้หลักฐานมาส่วนนึงแล้ว อันนี้เป็นโทรศัพท์ของผู้ตายที่ตกอยู่ตรงริมฟุตบาทโน้น” หมวดร่างท้วมชี้ไปยังที่ๆว่ามา ซึ่งอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากจุดเกิดเหตุ “นักเรียนที่เห็นศพ บอกผมมาว่านายคนนี้ชื่อสไปรท์ เป็นคนดังเลยครับ แทบทุกคนในโรงเรียนรู้จักเขาหมด หน้าตารูปพรรณสัณฐานก็คือเจ้าของโทรศัพท์เด๊ะๆ”
ผู้กองเพชรหยิบโทรศัพท์ที่อยู่ในถุงซิปล็อกจากหมวดจ้อยขึ้นมาพลิกดู ก่อนจะกดปุ่มโฮมให้ขึ้นหน้าจอ Lock screen บนโทรศัพท์นั้นปรากฏรูปของผู้ตายอย่างที่ว่า ซึ่งกำลังยืนกอดกับผู้หญิงคนหนึ่งอย่างแนบสนิทเป็นพิเศษ
เขาพยักหน้าก่อนจะส่งมันคืน
“ผมไปสอบปากคำลุงยามตรงนู้นก่อนนะครับ น่าจะออกจากห้องน้ำมาแล้ว” หมวดแช่มบอกแล้วรีบเดินดุ่มออกไปอย่างคล่องแคล่ว ส่วนผู้กองเพชรเองก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนจะถ่ายรูปวงกลมที่เกิดเหตุเก็บไว้
“ฝากเอาโทรศัพท์ไปแฮ็กดูข้อมูลบันทึกการโทร ประวัตการแชทอะไรด้วยนะหมวด เดี๋ยวผมต้องไปเตรียมตัวสอบปากคำพวกที่เกี่ยวข้องของนายสไปร์ทก่อน” เขาว่า พลันมีสายโทรศัพท์เข้ามาเขาจึงกดรับแล้วเดินตรงไปยังตึกใหญ่
.
.
.
ระหว่างที่หมวดต่าย สมาชิกน้องเล็กของทีมกำลังสอบสวนภารโรงอยู่นั้น หมวดแช่มก็เดินเข้ามาหาก่อนจะหย่อนก้นนั่งลงบนโซฟาหินอ่อนข้างๆ
“เป็นไงบ้างครับ ทุกอย่างโอเคมั้ย” เขาถาม หลังจากที่เพิ่งไปสอบปากคำลุงยามมาเสร็จหมาดๆ
“โอเคค่ะ ต่ายจดรายละเอียดทุกอย่างจากคุณจันทร์ไว้เรียบร้อย”
“ก็ตามนั้นแหล่ะจ้ะ ฉันเห็นน้องเขาทำตัวลับๆล่อๆ หลายรอบแล้ว” ภารโรงสาววัยสามสิบปลายๆกล่าวอย่างหวาดผวา
“โอเคครับ เดี๋ยวจะเก็บไว้เป็นเบาะแสเพิ่มเติม เรายังเอาไปสรุปหมดไม่ได้ถ้ายังไม่มีหลักฐานแน่ชัด”
“ได้จ้ะ เดี๋ยวฉันขอตัวไปทำงานต่อแล้วนะ” เธอว่า ก่อนจะขอตัวแยกไปทำความสะอาดที่ฝั่งอื่น
“แสดงว่าคนร้ายอาจจะเป็นผู้หญิงแฮะ…”
“เป็นไปได้สูงค่ะหมวด เดี๋ยวอีกสักพักเจ้าหน้าที่ห้องไอทีจะมาถึงแล้ว เราจะได้เปิดกล้องวงจรปิดดูกัน” หมวดสาวว่า พลางพิมพ์ข้อมูลที่เพิ่งได้สอบสวนมากดส่งไปในกรุ๊ปทำคดี
