โดย : ปวริฑ
ลิขสิทธิ์ : Magic Time Media & เติมฝัน (termfun.com)
ตอนที่ 1 รัก 7 ปี แตกทั้งที่ แค่ 30 วิ
ตอนที่ 2 ได้กันไม่ถึง 5 ครั้งไม่นับเป็นผัว งั้นแทงรัวๆ ไม่ได้เป็นผัวให้รู้ไป
ตอนที่ 3 ความรักมาจากข้างใน หากไม่ใช่ต้องไปศัลยกรรม
ตอนที่ 1 รัก 7 ปี แตกทั้งที่ แค่ 30 วิ
“แกอีกไม่กี่เดือนก็จะเรียนจบแล้วนะเว้ย ขอบคุณนะที่อยู่เป็นเพื่อนฉันมาตลอด 4 ปี แล้วเมื่อไหร่แกจะมีแฟนกับเขาสักทีวะ ฉันไม่เคยเห็นแกจะมองใครหรือจีบใครเลยแกเป็นตุ๊ดหรือเปล่า”
“เฮ้ย!! เปล่าฉันชอบผู้หญิง แกดูสาระรูปฉันสิไม่ใช่หุ่นหมีนะเว้ย! ฉันน่ะหุ่นช้าง แถมดำและเกือบจะดำมากไม่ขาวใสเกาหลี ไม่มีใครเอาหรอก จะให้ฉันลดฉันเสียดายที่กินมาว่ะ แล้วครีมยี่ห้อไหนจะเปลี่ยนสีผิวแทนได้วะ”
แพรกับบูรพา คุยกันขณะที่ทั้งสองนั่งทำรายงานอยู่
บูรพารู้จักแพรตั้งแต่เรียนม.ปลายเธอย้ายจากทางใต้มาเข้าเรียนโรงเรียนเดียวกับเขาตอน ม. 4 เขาหลงรักเธอตั้งแต่แรกเห็น แพรเป็นเด็กสาวหน้าตาดีผิวสีแทน ตาคม คิ้วโก่ง จมูกโด่ง รูปร่างสูงโปร่ง ตามแบบฉบับสาวใต้ มีแต่เด็กผู้ชายมาชอบ บูรพาจึงได้แค่แอบมองเธออยู่ห่างๆมาตลอด จนมาสนิทกันตอนเข้ามหาลัยเพราะเขาเลือกเรียนที่เดียวแล้วก็คณะเดียวกับเธอ
ด้วยความที่มาจากโรงเรียนเดียวกันแพรสนิทกับบูรพาเป็นพิเศษ โดยที่เธอนั้นคิดกับเขาแค่เพื่อนมาโดยตลอด
ยิ่งโตขึ้นยิ่งหญิงสาวยิ่งสวยมีแต่คนตามจีบเธอไม่ขาด
ส่วนบูรพานั้นเขาเป็นได้แค่เพื่อนสนิทไว้ไปกินข้าวดูหนังทำรายงานติวหนังสือในตอนที่เธอไม่มีแฟน
บูรพาได้แต่คอยให้คำปรึกษาและห่วงใยในตอนที่เธอมีแฟน
และเป็นคนปลอบใจและออกไปเมากับเธอยามที่หญิงสาวอกหัก
เมื่อเรียนจบทั้งคู่จึงแยกย้ายกันไปทำงานโดยทั้งสองก็ยังติดต่อคุยกันตลอด
“แกเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ”
“อืมได้สิ อกหักอีกแล้วยังไงวะ”
“จะมีใครรู้จักฉันดีเท่าแกคงไม่มีแล้วสินะ ร้านเดิมนะหกโมงเย็น”
.
.
.
ทั้งสองนั่งดื่มด้วยกันหญิงสาวได้แต่ระบายและร้องไห้กับชายหนุ่มชวนเธอเริ่มจะเมา
“ทำไมฉันต้องเจอแต่ผู้ชายเฮงซวยตลอดเลยวะ ถ้าฉันไม่ดีจะมาจีบฉันตั้งแต่ทีแรกทำไม”
“ก็หวังแค่ตัวไง”
“หญิงสาวนิ่งเงียบเหมือนคิดได้”
“แล้วแกล่ะมาหลงรักฉันแปลว่าอะไร”
ชายหนุ่มนิ่งเงียบไม่พูด
“บูรพาฉันรู้มาตลอดแหละว่าแกแอบหลงรักฉัน ฉันไม่ได้โง่นะเว้ยที่จะดูไม่ออก”
“เออ…แกเมาแล้วสินะพูดอะไรไปเรื่อย”
บูรพาอึกอัก ไม่รู้จะพูดอะไร
“ช่างเหอะ มาชนแก้ว”
หญิงสาวไม่พูดไม่ถามต่อพร้อมกับดื่มเหล้าจนหมดแก้ว
“กลับเถอะจะ 4 ทุ่มละ พรุ่งนี้แกต้องทำงานเช้า แกมาแท็กซี่ใช่ป่ะ เดี๋ยวจะขับรถไปส่ง”
บูรพาถามแพรขณะที่ใกล้จะกลับ
ขณะที่ทั้งคู่อยู่ในรถ จู่ๆ หญิงสาวก็ถามชายหนุ่ม
“แกว่าฉันสวยหรือเปล่าวะ”
“อืม สวยสิ”
“แกว่าฉันน่าเอาหรือเปล่าวะ”
“เฮ้ยเมาแล้วพูดอะไรไปเรื่อยแล้วแก”
“ก็เลี้ยวข้างหน้าเลยนะ เลี้ยวซ้ายข้างหน้าเลยตรงโรงแรมน่ะ”
“เลี้ยวสิ เลี้ยวๆๆๆ”
ชายหนุ่มเลี้ยวเข้าไปเพราะหญิงสาวทำท่าจะดึงพวงมาลัย
“ห้องนั้นเลยเข้าไปจอดเลย”
เธอเปิดประตูลงแล้วลากแขนชายหนุ่มเข้าห้อง
“แพร เดี๋ยว!”
บูรพาจะห้ามหญิงสาว
เธอผลักอกชายหนุ่มล้มลงบนที่นอน ถอดเข็มขัดของเขาและรูดกางเกงออก
ใช้มือจับรูดอาวุธของชายหนุ่มจนพองตัวและใหญ่ขนาดมือที่มือเธอกำไม่มิดเลยทีเดียว ซึ่งเธอไม่เคยเห็นขนาดใหญ่และยาวแบบนี้มาก่อน