มิติลึกลับในหุบเขา : ร่ำฝน

นิยายสั้นแนวชีวิต ดราม่า (Drama) นิยายสั้นแนวเขย่าขวัญทางจิตวิทยา (Psychological Thriller/ Minerva)

โดย : ร่ำฝน
ลิขสิทธิ์ : Magic Time Media & เติมฝัน (termfun.com)

“ แบบนี้สิถึงจะเรียกว่า ‘เป้าหมายของชีวิต’! ”

ชายหนุ่มบอกกับตัวเอง ทันทีที่เท้าของเขาข้างหนึ่งก้าวขึ้นมาถึงยอดเขา ซึ่งเป็นจุดสูงสุดในแถบอุทยานแห่งชาติทางภาคเหนือแห่งหนึ่ง บรรยากาศจุดที่เขายืนอยู่ตรงนี้ถูกโอบล้อมไปด้วยป่าไม้สีเขียว ที่ใบไม้ถูกพัดตามลมอ่อนๆ เข้ามาปะทะผิวกายสีแทนของร่างสูงที่เต็มไปด้วยเหงื่อจากอากาศที่ร้อนแม้จะเป็นช่วงสาย แต่พลังแห่งดวงอาทิตย์ก็ยังคำทำหน้าที่ของมันได้เป็นอย่างดี รวมกับการที่เขาใช้เวลาเดินจากจุดเริ่มต้นด้านล่างซึ่งเป็นที่ทำการอุทยานมาถึงที่นี่ร่วม 2 – 3 ชั่วโมงทำให้ร่างกายที่แข็งแรงเริ่มอ่อนเพลียลง

“หิวข้าวมากเลย ดีนะที่ตุนอาหารสำเร็จรูปไว้ในเป้ หาที่กินตรงจุดที่บรรยากาศดีๆท่าจะโอเค”

เมื่อว่าจบร่างสูงก็ตัดสินใจเดินไปยังหน้าผาซึ่งยื่นออกจากตัวภูเขา แต่มีพื้นที่กว้างพอที่คนจะสามารถมาถ่ายรูปที่น่าหวาดเสียวได้ ชายหนุ่มจัดการปูเสื่อน้ำมันที่พับติดมาในกระเป๋า ก่อนจะนั่งลงหยิบอาหารสำเร็จรูปที่เขานำติดมารับประทาน พลางมองทิวทัศน์ด้านล่างของผืนป่าอันกว้างใหญ่ของอุทยานและบ้านเรือนของชุมชนประจำอำเภอ ที่จุดนี้สามารถมองเห็นได้ชัดเจน เพราะไม่มีต้นไม้ปกคลุมและอยู่กลางแจ้ง

น่าแปลกที่สถานที่สวยๆ อย่างนี้กลับไร้ซึ่งนักท่องเที่ยวหรือนักปีนเขา ตั้งแต่ชายหนุ่มขับรถมาจอดและมาติดต่อที่อุทยานก็ยังไม่เห็นนักเดินทางมาสักคน หากเป็นช่วงฤดูฝนที่อันตรายต่อการมาของน้ำป่าและการปีนเขา ชายหนุ่มจะไม่สงสัยเลย แต่ด้วยวันนี้เป็นฤดูร้อนที่อากาศสดใสแถมยังเป็นวันหยุดเสียด้วย จะไม่มีใครมาที่นี่เลยจริงๆหรือ?

“กาๆๆ!!!”

“เฮ้ย!!!” เสียงตะโกนของชายหนุ่มดังขึ้นด้วยความตกใจ เพราะขณะที่เขากำลังตกอยู่ในความคิดสงสัยในบรรยากาศเงียบสงบรอบกายของตัวเองอยู่นั้น ก็มีนกกาตัวหนึ่งบินมาโฉบหน้าเขาจนชายหนุ่มเกือบจะหลบไม่ทัน ก่อนที่มันจะบินผ่านไป

“ท้องฟ้าก็ออกจากกว้างใหญ่ จะมาบินโฉบหน้าคนทำไมกัน เจ้ากาประหลาด” เขาพ่นลมหายใจออกมาด้วยความหงุดหงิดก่อนจะรีบดื่มน้ำในขวดเข้าไปอึกใหญ่ หลังจากรับประทานอาหารเสร็จแล้ว

ร่างสูงเก็บกล่องอาหารเข้ากระเป๋าและหยิบกล้อง DSLR ตัวเก่งออกมาก่อนจะเดินไปจนสุดหน้าผาซึ่งหากก้าวไปเพียงเล็กน้อยนั่นหมายถึงอันตรายในชั่ววินาที ทว่าเขากลับไม่กลัว ยิ่งมาอยู่ในจุดนี้ก็ยิ่งเหมือนกับว่าเขาได้มาปลดปล่อยตัวเองจากเรื่องราวต่าง ๆ ที่มาถึงที่นี่ก็เพื่ออยากลืมเรื่องราวทั้งหมด ทิ้งความเจ็บปวดต่าง ๆ ไว้เบื้องหลัง และพาให้มันลอยไปกับลมที่พัดมาอย่างต่อเนื่อง

ขณะที่ชายหนุ่มหันกล้องไปถ่ายรูปทิวทัศน์มุมสูงด้วยความเพลิดเพลิน เลนส์ของกล้องก็ไปโฟกัสเข้ากับฝูงนกกาฝูงใหญ่ที่กำลังบินมาทางเขา!

“นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย ไปให้พ้นเลยนะ ชิ่ว!!!” เสียงตะโกนหนักแน่นพร้อมกับมือหนา ที่ทำท่าปัดไปมาเพื่อส่งสัญญาณหมายให้กลุ่มนกตรงหน้ารู้ว่า ร่างสูงไม่ต้องการให้มันบินเข้ามา