ยังมีพระบวชใหม่รูปหนึ่ง เมื่อถึงมื้ออาหารเช้าในวันถัดมาหลังจากครองเพศบรรพชิต ได้เกิดความกระหายใคร่รู้ ในเรื่องต่างๆ จนอดรนทนไม่ไหว จึงเอ่ยถามคำถามเพื่อหวังให้อาจารย์เซนหลงหยา ชี้ทางสว่างให้
“ท่านอาจารย์ ศิษย์มีข้อสงสัยมากมาย
ข้อแรก : จิตวิญญาณของคนเราสามารถเป็น อมตะหรือไม่?
ข้อสอง : ร่างกายของคนเราต้องเสื่อมสลายเสมอไปหรือไม่?
ข้อสาม : คนเราจำต้องตายแล้วเกิดใหม่แน่หรือ?
ข้อสี่ : หากเราตายแล้วเกิดใหม่ จะสามารถจำเรื่องราวในชาติที่แล้วได้หรือไม่?
ข้อห้า : เซนจะทำให้เราหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดจริงหรือ?”
.
.
.
จากนั้นศิษย์เซนยังคงถามคำถามต่อเนื่องไปอีกมากมายไม่หยุด
แต่ขณะที่กำลังจะเอ่ยถามคำถามต่อไป กลับถูกขัดจังหวะด้วยประโยคเดียวของอาจารย์เซนหลงหยาว่า
“ข้าวของเจ้า เย็นหมดแล้ว”
ข้อคิด : ความฟุ้งซ่านถึงสิ่งที่ห่างไกล ละเลยปัจจุบันขณะ คืออุปสรรคสำคัญต่อการปฏิบัติธรรม
